Een baby dag

Dinsdag 22 april was het voor iedereen weer werken en dat viel weer tegen vooral voor Danielle, Rob en Desiree want die waren natuurlijk toch wel lang vrij geweest. Om 9.30 uur moesten Desiree en Vees naar het gemeentehuis voor de herkenning van de baby want als je niet getrouwd bent dan is niet automatische de partner van de vrouw de vader dus dat hebben ze eerst gedaan. Daarna weer even gewerkt en toen was het tijd om naar het ziekenhuis te gaan voor de uitgebreide 20 weken echo. Dit nam wel een uurtje in beslag want hij wilde niet gaan liggen zoals de mevrouw van de echo wilde om alles te meten maar uiteindelijk is het allemaal gelukt en alles was goed. Dus daarna weer hard aan het werk ook de rest heeft weer hard gewerkt want dat is toch altijd als je er even tussen uit bent geweest. Danielle werd verrast door DEME met een prachtige bos bloemen want die is alweer 15 jaar daar in dienst wat gaat de tijd toch snel. Ik had nog wat boodschappen gedaan en hier wat bezig geweest want er zijn weer genoeg dingen te doen na de vakantie. s’avonds nog een klein rondje gelopen en even langs ome Jos en tante Tiny geweest.

Tweede paasdag

Maandag 21 april eerst wat uitgeslapen en daarna samen van ons paasontbijtje genoten. Daarna op zoek gegaan naar nieuwe buiten potten voor bij de keuken want die waren wel zo slecht geworden dat ze echt aan vernieuwing toe waren. Nadat we deze hadden gevonden zijn we meteen potgrond gaan halen en zijn we begonnen aan alles over te potten wat was dat een werk. Bijna klaar kwamen we tot de ontdekking dat we er twee te kort kwamen dus die zijn we toch maar eerst bij gaan halen en meteen gestopt voor twee nieuwe plantjes. Daarna alles opgeruimd de potten weggegooid en in de automaat aardbeien gaan halen en asperges. Ondertussen kwam Desiree langs en die heeft heerlijk asperges meegegeten daarna nog een rondje gelopen en toen zat het paasweekend er alweer op.

Geboortedag van mijn vader

Vandaag 21 april zou mijn vader jarig zijn en zou hij n95 jaar zijn geworden jammer genoeg moeten wij die al 34 jaar missen.

Eerste paasdag

Zondag 20 april was het eerste paasdag en hadden we natuurlijk met zijn allen het paasontbijt. Danielle en Rob hadden de tafel mooi gedekt en om 9.00 uur was iedereen aanwezig en konden we beginnen. We waren vroewg deze keer want Desiree en Vees hadden nog veel te doen want er lagen heel veel planken te wachten die geverfd moesten worden. Maar eerst met zijn allen heerlijk gegeten en daarna zijn Rob en Ruud gaan fietsen. Desiree en Vees gaan verven en Danielle thuis wat opgeruimd en ik ook thuis. Na het fietsen was het natuurlijk douchen en tosti’s en daarna zijn we nog een ronde gaan lopen. Even bij Desiree gestopt en die waren net klaar met verven dus daar even wat gedronken en het logeerbed mee naar beneden gesjouwd want dat gaat weg. Daarna nog een stuk gelopen en geëindigd bij Rob en Danielle en daar gegeten en F1 gekeken.

Anja 60 jaar

Zaterdag 19 april paaszaterdag was het niet echt uitslapen want er was nog van alles te doen voordat we weg gingen. Wassen natuurlijk en drogen maar ook een paar boodschappen want de koelkast was wel erg leeg en natuurlijk nog wat lekkere dingen voor de Pasen. Daarna gedoucht en aangekleed en om iets over 13.00 uur waren Desiree, Vees, Danielle en Rob hier om samen naar Beum te rijden voor de verjaardag van Anja. Daar vierde Anja haar 60ste verjaardag met als eten de verwennerij. Het werd een gezellige middag en wij konden meteen nog bijpraten over de vakantie. Rond de klok van 16.30 uur ging iedereen naar huis, wij zijn ook eerst naar huis gegaan en daarna met zijn allen nog bij Rob en Danielle gegeten en ondertussen de kwalificatie gekeken van de F1. Om 2015 uur zijn Desiree, Vees, Rob, Ruud en ik naar de bioscoop geweest naar A Working Man en deze was wel heel mooi dus we hadden een drukke dag.

Station Frankfurt

Vrijdag 18 april

Ons laatste nachtje in Zwitserland. We krijgen veel berichten binnen van het noodweer, maar uit dat gebied zijn wij weg (gelukkig)! Want die overstromingen en sneeuwval is niet normaal. Na het ontbijt zijn we met onze koffers naar het station vertrokken waar we de ICE278 hebben genomen naar Frankfurt Hbf. Daar hadden we ongeveer 15 minuten om over te stappen op ICE152 naar Nederland! Hier zullen we in ‘s-Hertogenbosch onze laatste overstap maken, en dan zit de vakantie er helaas op.

Station ‘s-Hertogenbosch

Onze laatste overstap! De trein terug naar Tilburg en dan staan daar als het goed is de heren te wachten om lekker naar huis te gaan.

Station Tilburg

En dan zijn we terug in Tilburg waar we negen dagen geleden de eerste trein hadden genomen van onze treinreis. Het was een top trein reis! Heel veel gezien en gedaan en prachtige trajecten gereden. De mannen stonden ons al op te wachten, koffers in de auto en op naar huis voor de souveniertjes.

Station Lausanne

Vannacht heerlijk geslapen en vanmorgen een wat teleurstellend ontbijt. Er was wel te eten, maar niet zoveel keuze of lekkere dingen. Om 10.49 uur zaten we in de trein naar Lausanne. Waar onze trein richting Bern al klaar stond. Dus we gingen zo van het ene spoor naar het andere spoor en weer door. Deze trein komt rond 12.30 uur aan in Bern waar we dan nog wat kunnen rondkijken voor we ons laatste nachtje slapen in Zwitserland zullen hebben.

Station Bern

Rond 12.30 uur kwamen we aan op Station Bern, het hotel lag echt letter om de hoek dus daar waren we zo. De koffers in de kofferopslag gezet en een plattegrondje van Bern erbij gepakt. Het was een goede keuze om Montreux in de ochtend te verlaten in plaats van in de middag. Want het regende nog altijd in Montreux, in Bern is het sinds dat we zijn aangekomen droog. We hebben heel Bern centrum doorgelopen wat een prachtige historische binnenstad heeft. De meest indrukwekkende bezienswaardigheid in het historische centrum van Bern is de Zytglogge. Deze klokkentoren uit de 13e eeuw heeft in de loop der jaren gediend als waaktoren voor de vestingwerken en als gevangenis van de stad. In de koepel in de top van de 54 meter hoge toren hangen bronzen klokken met nog steeds dezelfde constructie als in 1408. Al meer dan 600 jaar slaat de klok elk hele uur en galmt het doordringende geluid door de pittoreske straten van het centrum.

De astronomische kalenderklok van de Zytglogge geeft niet alleen de tijd aan maar ook de stand van de zon en de maan en het huidige horoscoopteken. Op de melodieën van de klok zie je mechanische figuren, waaronder een parade van beren en een gouden haan, vrolijk ronddraaien. Verspreid door het historische centrum van Bern staan meer dan honderd openbare fonteinen. Deze watervoorzieningen staan symbool voor historische gebeurtenissen. Wanneer er in de stad iets bijzonders gebeurde waar alle inwoners van af moesten weten, zoals de oprichting van het eerste ziekenhuis in 1354, werd er een fontein gebouwd. Vroeger waren de fonteinen ontmoetingsplaatsen voor de inwoners om de laatste roddels te bespreken. De meest merkwaardige fontein is de Kindlifresserbrunnen, ook wel de Kindereter-fontein. Een bijna 500 jaar oud beeldhouwwerk van een reus die een zak peuters opeet. Tot op heden is de achterliggende gedachte niet verklaard. Veel historici geloven dat deze fontein uit de 16e eeuw een boeman afbeeldt om de kinderen bang te maken zodat ze zich gedragen. De Berner Münster is met een hoogte van 100 meter de grootste kerk van Zwitserland. De bouw van deze gotische kathedraal begon in 1421, maar werd pas als voltooid beschouwd toen in 1893 de klokkentoren werd toegevoegd. Het prominente meesterwerk is voornamelijk bekend om zijn laat-gotische sculptuur van het Laatste Oordeel boven de ingang. De glas- in-loodramen binnenin de kathedraal worden beschouwd als de meest waardevolle ramen van Zwitserland en dateren uit 1441. Het parlement van Bern heeft het voorrecht om te vergaderen in een renaissancegebouw van 64 meter dat met kop en schouders boven de stad uitreikt. Het parlementsgebouw, ook wel het Bundeshaus, is de zetel van de Zwitserse regering. Het eind 19e-eeuwse gebouw is bekend om zijn groene koepel bovenop en twee kleinere groene koepels aan de zijkanten.

Vandaag was Ruud aan de beurt

Donderdag 17 april was Rob weer in de Kanaalstraat te vinden en heeft nu rond heel de garage de latten gemaakt waar straks de planken op moeten. Vandaag hoefde hij niet op de klok te letten om te gaan koken want het was Ruud zijn beurt. Na het werk is Ruud eerst gaan hardlopen en gaan douchen en daarna langs LEF toen hij naar Rob ging en het smaakte de heren goed.

Station Montreux – Goldenpass Express

Vanmorgen op ons gemak ontbeten in een veel te krappe ontbijtzaal met veel te veel asociale mensen. Daarna op naar het station, helaas vandaag een regenachtige dag om met de Goldenpass Express naar Montreux te reizen. We zitten gelukkig wel droog en in het begin hadden we ook nog redelijk zicht op de mooie bergen, grasvlakten en dalen. Maar helaas werd het dichter naar Montreux steeds bewolkter. Aangekomen op station Montreux hebben we onze weg weer gevonden naar het hotel waar we inmiddels ingecheckt zijn.

Freddie Mercury

Na het in inchecken gevraagd om een paraplu, want we willen toch nog wel iets zien ondanks de regendruppels. Zo wandelen we door Montreux, over de boulevard, langs de winkels, naar het Freddie Mercury standbeeld en langs de Queen Studio. Freddie Mercury: Eerste aankomst in Montreux in 1978 De vier muzikanten van Queen (Freddie Mercury, Brian May, John Deacon en Roger Taylor) zijn vaste gasten aan de Zwitserse Rivièra. Hun eerste bezoek dateert uit juli 1978: de groep Queen had net de tournee van het album “News of the World” afgerond en koos de beroemde Mountain Studios in Montreux om de opvolger op te nemen. Deze zevende lp zou Jazz gaan heten. De ervaring in Montreux was zo productief dat Queen van een onverwachte kans gebruikmaakte om de Mountain Studios, gevestigd in het casino van Montreux, te kopen. De groep werd in 1979 eigenaar, een jaar na de opname van Jazz. Het Britse kwartet maakte van deze gelegenheid gebruik om te werken aan de mixage van Live Killers, een livealbum dat in het voorjaar van 1979 werd opgenomen tijdens hun Europese tournee. Dit livealbum, een synthese van Queens eerste zeven releases, werd in juni van datzelfde jaar uitgebracht. Freddie Mercury werd op 5 september 1946 geboren als Farrokh Bulsara in Stone Town, in het protectoraat Zanzibar in zuidelijk Afrika. Zijn ouders, Jer en Bomi Bulsara, waren ambtenaren die voor het Britse koloniale ministerie werkten. Farrokh Bulsara bracht zijn schooljaren door in India, waar hij piano leerde spelen. Op 12-jarige leeftijd sloot hij zich aan bij een lokale rockband, waar hij pianist werd. Farrokh besloot zijn voornaam te veranderen en koos voor Freddie, een bijnaam die zijn klasgenoten vaak gebruikten. Op 17-jarige leeftijd keerde hij terug naar Zanzibar om zich bij zijn ouders te voegen. Een jaar later verliet het gezin de Tanzaniaanse archipel in allerijl vanwege de gewelddadige revolutie die was uitgebroken. De familie Bulsara zocht in 1964 zijn toevlucht in Feltham, een buitenwijk in het westen van Londen, niet ver van luchthaven Heathrow, waar hij later werkte. Tussen 1966 en 1970 zong Freddie als zanger bij verschillende lokale bands, die stuk voor stuk steeds beroemder werden.

Een paar jaar later besloten de muzikanten de naam Smile te laten varen ten gunste van Queen. Het ledenaantal van deze legendarische en internationaal bekende band bleef ongewijzigd tot Freddie Mercury’s dood, 20 jaar later. Maar liefst 6 studioalbums opgenomen in Montreux. Het gouden tijdperk tussen Queen en Montreux duurde van 1978 tot 1995. Zes studioalbums waren het resultaat en boden de geschiedenis enkele van hun grootste rocksongs. Muzikanten die gewend waren aan de grote Londense feesten, verveelden zich al snel in de kleine badplaats aan de voet van de Zwitserse Alpen in het kanton Vaud. Maar al snel beseften ze, en Freddie Mercury in het bijzonder, dat Montreux hen, ver weg van het binnendringende tumult van de media en de fans, de rust kon bieden die nodig was om nieuwe nummers te schrijven. “Als je rust zoekt, kom dan naar Montreux”, zei Freddie Mercury tegen zijn vriend Montserrat Caballé, met wie hij eind jaren 80 het beroemde lied “Barcelona” opnam. Dit lied, dat Freddie Mercury’s liefde voor opera weerspiegelt, werd in 1992 het officiële volkslied van de Catalaanse Olympische Spelen. Vanaf 1987 raakte Freddie Mercury geleidelijk aan gehecht aan de streek, zozeer zelfs dat hij uiteindelijk besloot zijn leven te verdelen tussen de Garden Lodge, zijn voornaamste verblijfplaats in Londen, en Montreux. Freddie Mercury woonde eerst in gehuurde villa’s, vervolgens in een luxehotel waar hij een vaste gast werd, voordat hij in 1991 eindelijk een appartement kreeg. Tegen die tijd wist hij dat hij ernstig ziek was en was hij meer dan ooit op zoek naar de rust en sereniteit die de streek bood. Begin 1991, toen het album Innuendo net was uitgekomen, voelde Freddie Mercury dat hij de strijd tegen aids die hij sinds 1987 voerde, aan het verliezen was. Hij wijdde zich met hart en ziel aan het componeren en investeerde zeer regelmatig in de Mountains Studio in Montreux. Hij voelde dat zijn tijd begon te dringen en vermoedde dat hij misschien niet in staat zou zijn om een ​​nieuw album in zijn leven af ​​te ronden. Zijn enige obsessie was toen om zoveel mogelijk materiaal op te nemen, zodat de drie andere leden van Queen (Brian May, Roger Taylor en John Deacon) na zijn dood de arrangementen konden afmaken. Na Freddie Mercury’s dood op 24 november 1991 duurde het een paar jaar voordat Brian, Roger en John weer verder konden werken aan wat Queens laatste album zou worden. Ze keerden vervolgens terug naar Montreux om de nummers af te maken waaraan ze een paar jaar eerder waren begonnen. Altijd vergezeld door David Richards in de Mountain Studios, herarrangeerden ze onvermoeibaar elk onderdeel van elk nummer, tot ze het meesterwerk Made in Heaven bereikten. Made In Heaven bereikte direct na de release de nummer één positie in de Britse hitlijsten. Het postume album werd vijf keer platina met meer dan 20 miljoen verkochte exemplaren wereldwijd. De hoes van dit laatste Queen-album toont een uitzicht op de bergen en het meer waar Freddie graag naar keek vanuit de ramen van zijn penthouse in Montreux. Sinds 2001 worden de Freddie Celebration Days in Montreux georganiseerd door de Montreux Celebration Association. Dit grote en volledig gratis evenement vindt plaats rond 5 september, de verjaardag van Freddie Mercury.

Samenvatting Dag 7 Interlaken – Montreux

Lieve Delphine,

We gingen naar bed en al na 10 minuten startte de houtzagerij 🪵 op, 1 ploeg op dit moment, maar de 2de ploeg was het er nog niet mee eens dus er werd geport. Heel verontwaardigd werd Daniëlle wakker 🥱 en vroeg zich af waarom ze geport werd, want ze sliep nog helemaal niet. Nou ik heb nog nooit iemand horen snurken toen hij wakker was … “oh ik was er echt van overtuigd dat ik nog niet sliep” 😂 Ruim over 12 uur afgelopen nacht werd ik bruut uit mijn slaap gehaald door een enorme knal 💥 , gevolgd door heel hard gelach en een hoop gepraat of beter gezegd geschreeuw.. ik hoor dat de houtzagerij 🪵 stil ligt en na kort overleg kwamen we er achter dat het de buren waren. Na een kwartier van aan een gesloten herrie hoor ik ineens iemand naar beneden ⬇️ komen. Het was Daniëlle, op de vraag van mijn moeder wat ze ging doen, hoorden we kortaf: “ik ga dit even oplossen! Dit is zo afgelopen.” Nog geen 3 seconde later zwiept onze deur open en hoor ik 3 enorm harde knallen 💥 op de deur van de buren (met notabene een niet storen kaartje 🎟️ aan de deur). Het werd direct muisstil. Maar nog voordat ik het doorhad hoorde ik: OPEN THE DOOR! Een heel verlegen Chinees meisje deed de deur open en kreeg de wind 💨 van voren. Daniëlle keerde terug en het was alsof we geen buren meer hadden, zo stil 😂. Bij het ontbijt 🍳 verliep het niet veel soepeler, van schreeuwende kinderen, tot baby’s die uit de stoel glijden, maar ik bespaar jullie de details. Het was tijd om de wandeling in te zetten want we gingen vandaag met de laatste “chique” trein, de Goldenpass Express” 🚂. Bepakt en bezakt kwamen we aan, ruim op tijd. Het was maar goed dat er iemand aan het opletten was, want ik hoorde door de stationspeakers dat de spoorlijn van onze trein 🚆 was aangepast van 2 naar 1. Dan denk je, dat is toch niet zo ver? Maar jazeker wel, we moesten onder het spoor door naar de andere kant en daar weer omhoog ⬆️. Maar we hebben het gehaald en alles is goed gekomen. In wagon 10 gingen we op zoek naar stoel 33, 34 en 38, gevonden, weer een mooi 4 persoonszitje bij elkaar. Helaas was het bagagerek 🧳 al helemaal vol (met mensen dit niet eens in onze wagon zaten….) dus we waren genoodzaakt de koffers mee te nemen, wat overigens ook prima past. Echter, was onze Duitse buurvrouw het daar niet 👎🏼 mee eens, wat bij mij helemaal in het verkeerde keelgat schoot (alsof je voor de lol met je koffer bij je stoel gaat zitten), maar na mijn oer-Hollandse uitleg die geen ruimte liet voor verwarring of onduidelijkheid draaide ze helemaal bij, en daar had ik niet eens de ogen van Daniëlle voor nodig 😇. Later heeft ze een mooie foto van ons drietjes gemaakt (maar ze blijft stom 😜). Aangekomen in Montreux regende het nog steeds, we moesten even wachten op een kauwgomballen knaagdier bij de receptie, maar konden toen inchecken 🏨 en ons klaar maken voor de Freddie Mercury studio en standbeeld 🎤. Het studio bezoek was echt super leuk en kan ik zeker aanbevelen! Handgeschreven songteksten, diverse kostuums en foto’s, maar ook een afdruk op de grond waar hij zijn laatste liedje heeft ingezongen. Sta er niet raar van te kijken als je zwaar geëmotioneerde mensen tegenkomt, want sommige fans zijn.. intens 😊. De locatie is inmiddels ook een casino 🎰 dus ongeveer 30 meter verderop kun je een Maserati winnen 😅, maar ik verwacht dat het goedkoper is als je hem gewoon koopt 😉. Door de regen ☔️ over de boulevard naar het standbeeld, het enige voordeel van deze regen: geen 1.000 Aziaten die voor je staan voor een foto 😎. Toen via verschillende winkeltjes terug richting het hotel 🏨 , op zoek naar een restaurantje. Eentje gevonden, toen we eindelijk geïnstalleerd waren vertelde hij pas: de oven is kapot dus je kunt alleen een broodje 🥐 eten. Dus we hebben alles weer ingepakt en Daniëlle van haar stoel getakeld, op naar de volgende.. veel beter want dit eettentje was nog veel leuker (behalve het paraplu 🌂 incident, maar dat mag de pret niet drukken). Terug op de kamer even wat gekletst en uitgerust en toen hadden we allemaal zin in wat warm drinken ☕️ . Daniëlle in haar pyjama naar beneden voor heet water 💧 en drie mokken, inmiddels is ze een half uur terug en ligt ze nog te hijgen 😜😂. We hebben besloten dat we morgen iets eerder naar Bern vertrekken, want we hebben het hier wel gezien en hij houdt hier morgen héél de dag regen ☔️, in Bern wordt het waarschijnlijk in de middag droog en hebben we al wat dingetjes uitgestippeld om te gaan doen. Deze meid heeft een kamer apart, we hebben geen buren…. zou het vanavond dan echt lukken om lekker te slapen 🥹?? Tot morgen! 👋🏼

Rob gaat als een speer

Woensdag 16 april had Rob s’morgens van alles te doen en lekker met Rex gaan lopen om s’middags na de lunch bij Desiree weer verder te gaan met de garage. Hij kreeg daarbij hulp van Wim zijn pa dus dat werkt altijd gezelliger. Het gat achter zat er al in dus het kozijn en de deuren konden meteen geplaatst worden maar dat gaat niet zo snel als dat ik het nu typ. Daarna terug naar de Oude baan want de plicht als kok roept want vandaag stond spinazie met speklappen op het menu dus dat werd flink bakken want daar is Ruud helemaal wild op. Tegen de klok van 18.00 uur was Ruud er gelukkig niet zo laat als gisteren. Het was weer heerlijk de bordjes weer leeg en morgen is Ruud aan de beurt om te koken dus dat zal wel LEF worden.

Station Visp

Dinsdag 15 april

Vanmorgen ging de wekker al om 07.00 uur. Na het aankleden, douche, tandenpoetsen de koffers terug ingepakt en naar het ontbijt. Tot nu toe is dat overal goed en voldoende al mis ik wel de gewone plakjes kaas. Rond 08.45 uur zijn we uitgecheckt om de weg terug naar benden te wandelen richting het station. Daar hebben we nog wat drinken gehaald en ons Glacier Express certificaat. Vanaf dit station vertrok onze trein richting Visp. Eenmaal in Visp aangekomen was het doorlopen naar het volgende spoor want daar stond onze trein richting Spiez al te wachten!

Station Spiez

Laatste tussenstop van vandaag! Station Spiez. We stappen zo op de trein naar Interlaken West waar we vanavond zullen slapen. En dus vanmiddag er nog op uit kunnen!

Station Interlaken

Rond de middag kwamen we aan op station Interlaken West. Dus met de koffer door Interlaken richting hotel. De hotels zijn allemaal op loopafstand, maar met het vals plat valt het soms toch een beetje tegen met de koffer. Maar we hebben ons hotel weer gevonden! Hotel Chalet Swiss. De kamer was nog niet gereed, maar we konden wel alvast de koffers achterlaten zodat we op pad konden. Dus eerst gekeken om ergens een soepje te eten en vervolgens een stukje te wandelen door Interlaken.

Harder Kulm

En toen vond Désirée iets wat je hier gezien moet hebben, Harder Kulm. De Harderkulm (ook wel Harder Kulm genoemd, omdat het bergstation van de kabelbaan zo heet) is een kabelbaanstation op 1322 meter hoogte in het Berner Oberland in Zwitserland, met uitzicht op de steden Interlaken en Unterseen. Het is gelegen aan de westkant van de Harder, de meest westelijke, beboste bergkam van de ongeveer 30 kilometer lange, prominente bergketen die de noordoever van het Meer van Brienz domineert. Het uitkijkpunt biedt een weids uitzicht over Interlaken, het alluviale gebied Bödeli en zuidwaarts de vallei van de rivier de Lütschine op tot aan de hoge toppen van de Berner Alpen, terwijl het zelf deel uitmaakt van de Emmentaler Alpen. In Harderkulm bevindt zich het kasteelachtige Bergrestaurant Harder Kulm en het aangrenzende observatieplatform.

We konden met een kabelbaan naar boven, met korting op onze toeristen kaartje van het hotel, en dat duurde ongeveer 10 minuten. Daarna was het nog een klein stukje stijl omhoog voor we bij het prachtige uitzicht waren. Daar heerlijk gezeten in het zonnetje met wat drinken en een ijsje! Op de terugweg naar het station weer de terrein gepakt naar station west waar we nog een rondje gelopen hebben en heerlijk hebben gegeten.

Samenvatting Dag 6 Zermatt – Interlaken

Lieve Delphine, De nacht… wat kan ik zeggen misschien was het de angst voor het inklappen in de kast, misschien de adrenaline van de mooie treinreis of de nasleep van de cappuccino ☕️ , maar ik kon de slaap niet pakken. Ik hoorde echter ook dat er veel storingen waren in de houtzagerij, dus misschien was het een algemeen slechte nacht. Het was ook een relatief korte nacht, want om 07:00 uur stond deze meid alweer fris en fruitig onder de douche 🚿. Het water liep alleen niet goed weg, waardoor ik na 20 minuten tot aan mijn schenen in het water stond 😒.

Het ontbijt was prima, de dames gingen zelf een eitje 🥚 koken in een of andere borrelmachine, maar dat ging allemaal goed. In tegenstelling tot gisteren, wisten we vandaag wel wat voor klim 🧗 en afdeling we konden verwachten, dus met frisse tegenzin (het weer had zich ook helemaal aangepast aan onze mood, miezerregen) begonnen we aan de route naar het station 🚉. Het gehinnik 🐴 van de renpaarden hoorden we al van tientallen meters afstand en eenmaal dichterbij zagen we zelfs dat er eentje was uitgerust met heuse hardloopschoenen 👟, nou dat beloofd me een show te worden. De trein kwam aan en als een ware Usain Bolt flitste ⚡️ hij voorbij; koffer, vrouw en kind werden zonder ook maar één keer achterom te kijken achter gelaten.

De treinreis verliep soepel, nadat Daniëlle weer een keertje “de blik” 👀 had gegeven, maar dit keer zat er wat ruis op de lijn, want ze moest hem 2x geven! We hadden precies 2 minuten om van onze ene trein 🚂 in de andere te komen, maar inmiddels zijn we doorgewinterde treinreizigers dus wij hebben dat gewoon gehaald. Op de voet gevolgd door Usain Bolt en aanhang. Ook de tweede overstap verliep soepeltjes en dit keer zaten we weer helemaal alleen in een coupé 💁🏼‍♀️. Aangekomen in Interlaken moesten we ongeveer 800 meter een licht stijgende helling oplopen, maar dit was helemaal niets na gister en vanmorgen 💪🏼. De kamer was nog niet schoon, maar we mochten de koffers 🧳 alvast achterlaten. Ze kon ons geen tips geven over wat we konden doen, want ze was hier niet bekend, ze komt uit Bern. Ik zeg dat is geen probleem daar zijn we overmorgen, dus bepakt en bezakt met kaartjes en info voor overmorgen verlieten we de receptie 😊.

Ook hadden we gastenkaartjes gekregen, waarmee we gratis konden reizen met het OV en korting kregen op attractie. Inmiddels was het lunchtijd en na een overheerlijke tomatensoep zag ik dat we met een kabelbaan 🚠 naar een mooi uitzichtpunt konden gaan. Zo gezegd zo gedaan. Bij de kabelbaan aangekomen werden we als vee in het hokje gepropt. Onderweg naar boven ⬆️ zag ik op het bordje hoeveel mensen en hoeveel gewicht maximaal toegestaan is en ik kreeg een halve paniekaanval. Gelukkig hebben we het gehaald 😎. Samen een ijsje gegeten, wat gedronken en diverse foto’s 📸 gemaakt. We moesten wel even wachten, want sommige hadden een hele fotoshoot met 300+ foto’s, ik zie daar dan het nut niet echt van, ik bedoel: meid het is wat het is 😅😂.

We gingen net de monorail terug naar beneden en na een korte wandeling terug naar Interlaken West, wat winkeltjes gekeken, souvenirs gekocht en neergestreken bij een Italiaans restaurantje waar je helemaal je eigen pasta 🍝 kon samenstellen. Met volle ronde buikjes terug naar het hotel 🏨 om in te checken. Hier was een hele boze Chinees vervelend aan het doen tegen de man achter de receptie, want hij had een zware koffer 🧳 en hij wilde dat die meneer hem naar zijn kamer ging tillen, die is niet helemaal lekker hoor 😅. We hebben een soort van klein huisje, de houtzagerij bevindt zich op de eerste verdieping, deze meid slaapt op de begane grond 😊. Morgen gaan we de laatste “chique” treinrit van de vakantie doen, wij zijn benieuwd 😍. Tot morgen 👋🏼

Een rustige maar late dag

Dinsdag 15 april was schijnbaar regenachtig in Dongen dus Rob lag er uit met zijn verbouwing bij Desiree maar hij had genoeg andere dingen om te doen en koffie te leuten dus hij kwam de dag goed door. Als kok kon hij pas heel laat aan het werk want bij Ruud zat het allemaal tegen op het werk dus die was pas heel laat bij Rob maar gelukkig was de keuken nog open en hebben ze nog lekker samen gegeten.

Station Zermatt – Glacier Express

Maandag 14 april

Vanmorgen hebben we iets langer kunnen slapen. Na het ontbijt uitgecheckt en terug door de prachte, charmante straten van Chur naar het station. Hier stapte we om 11.05 uur aan boord van de Glacier Express richting Zermatt. Deze panoramische treinreis staat wederom garant voor opnieuw een dag vol adembenemende vergezichten en een onvergetelijke reiservaring.

Terwijl wij comfortabel in onze stoelen zitten, worden we omringd door de majestueuze Zwitserse Alpen. Besneeuwde bergtoppen, beboste valleien en glinsterende bergmeren. De trein slingert zich vijfeneenhalf uur lang door tunnels en over indrukwekkende viaducten, waardoor je steeds nieuwe panorama’s te zien krijgt.

Het hoogtepunt is misschien wel het beroemde Landwasserviaduct, een spectaculair staaltje van spoorwegbouw dat je echt moet zien om het te geloven.

Omdat we rond het middag uur met deze trein meegingen hebben we ons extra verwend door ook de lunch aan boord te boeken. Een beleving apart! Lunchen in de trein. Om 17.07 uur arriveren we in Zermatt.

Samenvatting Dag 5 Chur – Zermatt

Lieve Delphine, Ik heb best wel goed geslapen 🛏️ in mijn “eigen kamer”. Om 09:15 uur gingen we ontbijten 🍳 om vervolgens met onze koffers over de kinderkoppen van Chur ons een weg te banen naar het station 🚉. Vandaag stond de Glacier Express op het programma inclusief drie gangen lunch. Op het station aangekomen was het weer een renpaarden 🏇 wedstrijd van jewelste. Ik begin eigenlijk best wel een allergie te ontwikkelen voor dit soort mensen. Maar goed, we wachten rustig af, want ook hier is de wagon en zijn de stoelen 🪑 gereserveerd. We stappen in, in wagon 22 en gaan op zoek naar de stoelen 34, 35 en 36. We komen uit bij een gedekte tafel 🍽️, jazeker dit is ons plekje! Links en rechts werden we al een beetje jaloers aangekeken en dat snapten we 😊.

De trein vertrok en al snel kwamen we “mama’s ober” weer tegen, hij herkende ons meteen, vroeg of mama een whiskey 🍷 wilde en vertelde dat hij nog maar 2 uur hoefde te werken en dan vakantie 🌴 had. Onderweg kwamen we zowaar nog mooiere landschappen en vergezichten tegen als de dag ervoor, het is echt prachtig 😍. Als je denkt dat we inmiddels het treinreizen wel gezien hebben en ons beginnen te vervelen, kan ik je verzekeren dat dat absoluut niet het geval is. De eerste gang van de lunch werd uitgeserveerd, salade 🥗 met ei. Maar we zijn geen konijnen 🐰 dus niet alles was op. Het hoofdgerecht werd aan tafel uitgeserveerd door 3 verschillende dames, één hele leuke, één leuke en één noemenswaardig chagerijnig 🧊 ijskonijn.

We waren inmiddels aangekomen bij het dessert, een heerlijk karamel cakeje 🧁. Op de vraag of we daar een cappuccino bij wilden, zeiden we ja, want de lieve mevrouw gaf aan dat deze niet sterk was. Na een vrachtwagenlading aan suiker stonden mijn ogen 👀 na het nuttigen van dit bakkie pleur nog steeds net zo wijd open alsof ik aan een mix van cocaïne en amfetaminen had gezeten, maargoed het zag er lekker decadent uit 😂💁🏼‍♀️. Op links waren de mensen inmiddels dusdanig verbitterd dat zelf ook besloten te gaan lunchen en de gestolen yoghurtjes uit het hotel 🏨 werden uit de tas 💼 gehaald.

Aangekomen op het hoogste punt van onze route 🗺️ , de Oberalppass (2033m) kwam de trein 🚂 tot stilstand en was er tijd voor een foto 📸 moment; helemaal ons ding natuurlijk! De route ging verder en we bleven maar naar buiten staren, kijkend naar al het moois wat voorbij flitste. Omdat een groot deel van de route uit slechts één spoor bestaat moeten we wel eens wachten, zodat een andere trein kan passeren. Daniëlle en ik maakten van dit moment gebruik om allebei naar het einde van de wagon te lopen om elkaar via de open raampjes te fotograferen, we hadden er zelf enorm veel lol mee 😂😊.

Ohja, bijna vergeten, ik had dus mijn jumpsuit aan (niet zo handig) dus toen ik naar het toilet 🚽 ging moest ik dat gehele ding van boven naar beneden uitdoen, daar komt bij dat ik het echt smerig vind als mijn kleren op een toiletvloer komen, dus moest ik de onderkant oprollen, tevens zit mijn buik soms ook wel in de weg en was mijn knoopje in de ochtend al kapot gegaan dus hadden we de bovenkant met een sluitspeld dicht gedaan. Ik hoor je denken, waar gaat dit heen.

Nou ik ging dus naar het toilet 🚻 en echt serieus al na 1 minuut wordt er kei hard op die deur 🚪 gebonkt alsof ik al 10-20 minuten daar zat en werd er kei hard geroepen: HELLO!?! ARE YOU OKAY?! ✅. Dus ik hartstikke geïrriteerd natuurlijk. Kom ik van die wc terug zit natuurlijk iedereen mij aan te staren alsof ik daar een half uur drollen heb gelegd ofzo 😅.

Aangekomen in Zermatt wisten we niet wat ons te wachten stond en maar goed ook, een klim 🧗 van bijna 1 km naar het hotel met koffers over kinderkopjes, slalommen tussen honderden mensen, fietsers en kleine autootjes (zoals van Picnic). Maar het is echt prachtig 😍. Er wordt hier zelfs nu nog vollop geskied en gesnowboard.

Zo goed als alles is van hout 🪵 en het is behoorlijk chique, echt iets voor de prinsessen van Emmen 💁🏼‍♀️. Aangekomen in het hotel 🏨 kies ik het bedje zo ver mogelijk van de houtzagerij, later zag ik dat dit een klapbed uit een kast is, mochten jullie morgen dus niets van mij horen, ik zit in de kast, kamer 33! Tot morgen 👋🏼.

De tweede muur ligt er ook uit

Maandag 14 april was iedereen weer werken althans Ruud en Vees want Rob is natuurlijk vrij al zou je het niet zeggen want die is heel de dag bij Desiree bezig geweest dus ook achter ligt de muur eruit waar het loopdeurtje zat want ook daar komt een grote pui in. Tussen door nog wel wat boodschappen gedaan o.a kip gehaald op de markt voor vanavond want Ruud gaat natuurlijk bij Rob eten en met Rex de nodige rondjes gelopen. S’avonds heerlijk gekookt voor Ruud dus vanuit zijn werk kon Ruud meteen aanschuiven bij Rob.