Mont Saint-Michel

Danielle schreef op woensdag 12 juli

Goedemorgen! Ontbijten doen we vandaag bij de bakker want we rijden meteen door naar Mont Saint-Michel. Dit is een ritje van ongeveer 30 minuten en bij aankomst keken Rob en ik elkaar aan, het lijkt hier wel de Efteling. Zover je kan kijken parkeerplaatsen en eenmaal geparkeerd liepen we op het pad langs de parkeerterreinen af, honderden als het geen duizenden mensen waren. Om bij Mont Saint-Michel te geraken kun je de gratis shuttlebus nemen of via de voetgangersbrug lopen.

Voor ons is er geen keuze, want Rex mag niet in de shuttlebus. Nou was die rij net zolang als voor de droomvlucht dus wij zijn gaan lopen. Het is best een stukje, maar ik vond de wandeling ontzettend mooi. Je ziet het eiland steeds groter worden en hebt onderweg alle gelegenheid om mooie foto’s te maken. Het eiland is niet heel groot waardoor het ook gigantisch druk is in de oude kleine smalle straatjes. Nu gingen over het algemeen mensen wel een beetje aan de kant als ze Rex zijn kop zagen, maar het was er erg druk. De abdij is niet toegankelijk met een hond, dus nadat we de straatjes hebben gezien, zijn we terug aan de wandeling terug naar het parkeerterrein begonnen.

De Mont Saint-Michel is gebouwd op een rotsachtig eilandje. Door de eeuwen heen zijn hier allerlei architectonische juweeltjes aangelegd: de pre-romaanse kerk, de abdijkerk uit de 11e en 15e eeuw, en de romaanse en gotische kloostergebouwen. Tijdens de Franse Revolutie werd de abdij als gevangenis gebruikt, maar sinds 1874 is hier de Dienst van Historische Monumenten ondergebracht. Er is zelfs weer een (kleine) kloostergemeenschap aanwezig, sinds 1969. De Mont Saint-Michel wordt – helemaal terecht – ook wel het Wonder van het Westen genoemd. En dat komt onder andere door de spectaculaire ligging, de Mont is omgeven door een prachtige baai. Het verschil tussen eb en vloed is extreem groot (nergens in Frankrijk is het groter).