Vandaag afgereisd naar Bonifacio.

Vrijdag 20 september zijn we na het ontbijt de auto weer gaan pakken en de navigatie ingesteld op Bonifacio met een route langs de kust. Het was een leuke weg maar niet van wauw wat we natuurlijk al wel hebben gehad.

Daar aangekomen konden we ons huis niet vinden ja deze keer zitten we in een huisje. De pad ingereden zoals hij aangaf maar deze werd steeds smaller dus toch maar gedraaid. Dan de mevrouw maar bellen van het huisje mijn man komt eraan zei ze wacht maar bij het ziekenhuis en ja hoor even later kwam de eigenaar met zijn auto en reed voor ons uit en ja toch weer die pad in. Iets verder dan dat wij waren gereden maar we hadden het zo wie zo nooit gevonden want er stond niets op. Nadat we de poort in reden stond erop een heel groot stuk grond een huis en daar gingen wij verblijven. Een leuk huis mooi ingericht en alles erop en eraan dus dat gaat wel goed komen. Nadat we alles uit de auto hadden zijn we naar Bonifacio gereden van hieruit 10 minuten dus dat valt wel mee.

Nadat we hadden geparkeerd begon het al goed een trap op van ik weet niet hoeveel treden in een tunnel om in het oude centrum te komen daar eerst een plattegrond gescoord en toen op weg door al die smalle straatjes. Als eerste kwamen we aan bij de trappen van de koning van Aragon. Aan de westkant van de kaap in Bonifacio loopt deze steile trap richting naar beneden richting de zee. Hier is de grillige rots op zijn steilst en alleen echte helden durven hem te betreden. In dit artikel lees je meer over deze bezienswaardigheid in Zuid-Corsica. De geschiedenis beweert dat de 187 treden in één nacht zijn uitgehakt. Dit is gebeurd tijdes de Aragonese belegering in 1420. Het is alleen waarschijnlijker dat de trap al eerder is aangelegd. Volgens kenners gaf hij eigenlijk toegang tot een bron met goed drinkwater. De geschiedenis beweert dat de 187 treden in één nacht zijn uitgehakt. Dit is gebeurd tijdens de Aragonese belegering in 1420. Het is alleen waarschijnlijker dat de trap al eerder is aangelegd. Volgens kenners gaf hij eigenlijk toegang tot een bron met goed drinkwater.

Daarna weer verder gelopen en af en toe natuurlijk een terrasje. Ook hebben we nog de Genoa poort bezichtigd onder Genuese heerschappij was de Porte de Gênes de enige toegang tot de bovenstad in Bonifacio. De Porte de France werd in 1854 gebouwd. Daarvoor was de poort de enige toegang tot de citadel van Bonifacio. De poort bevindt zich in het oudste gedeelte van de stad en moest groot en veilig zijn. Het doel was om de stad zo goed mogelijk te verdedigen om een aanval te voorkomen. Slecht verdedigde steden waren erg kwetsbaar. Porte de Gênes is één van de mooiste poorten en een voorbeeld voor de mooie militaire architectuur. De poort is ligt binnen de hoge muren en gaf toegang tot de Place d’Armes. De muren van de poort waren zo dik dat men om op het plein te komen door 8 barrières van hout met ijzerbeslag moest. In 1588 werd aan het eind van die barrières een ophaalbrug gemaakt. Die werd omhoog en omlaag getakeld door een ingewikkeld stelsel van contragewichten dat nog te zien is in het bouwwerk. Dit mechanisme werkt vandaag de dag nog steeds.

Van daaruit langs de Ste Marie Majeure kerk de Pisanen begonnen eraan in de 12e eeuw en de Genuezen voltooiden het een eeuw later. Het ligt op het kruispunt van Romaans en Gotisch. En het was deze beroemde mix van bouwstijlen die schrijver Prosper Mérimée zo trof tijdens zijn verblijf in de stad in de 19e eeuw! Het is waar dat het gebouw in de loop van de geschiedenis talloze veranderingen heeft ondergaan, waaronder een vreselijke brand in 1895. De restauraties die de afgelopen jaren zijn uitgevoerd, hebben de kerk in zijn oude glorie hersteld.

Boven het altaar is onlangs een fresco in barokstijl aangebracht. De klokkentoren de vaandel drager van de stad heeft veel tegenslagen gehad en vooral in 1815 toen Napoleons terugkeer van Elba naar hier werd aangekondigd de aanhangers van de Bonapartisten hesen de vlag daardoor werd de toren heel erg bekogeld en is pas nu na de restauratie weer intact. Ook hebben we de Bastion de I’Etendard bezocht een emblematische plek om te bezoeken je reist door de eeuwen heen en begrijpt Bonifacio een beetje beter door een bezoek te brengen aan de Landschapstuin met zijn 10 uitzichten, evenals de tentoonstelling “1000 jaar geschiedenis” in de ondergrondse kamers.

Het Bastion de l’Étendard dateert uit de 16e eeuw en domineert de haven vanaf een hoogte van 25 meter. Het is het hoogste bastion van Frankrijk. Het is imposant, het is het middelpunt van de vestingwerken. Daarna heerlijk gegeten en toen terug naar de auto daarna langs de supermarkt voor morgen een ontbijt te kunnen maken en toen terug naar het huisje. Daar een wasje gedraaid, tv gekeken wat gecomputerd je kent dat wel lekker op ons gemak gezeten.