Weer veel gedaan vandaag in Bonifacio

Zaterdag 21 september zijn we na een lekker ontbijt na Bonifacio gereden daar halverwege geparkeerd en richting het achterste stuk gelopen. Als eerste kwamen een de Dominique kerk tegen deze ligt buiten de stadsmuren van Bonifacio, maar binnen de versterkingen. Het is één van de vele mooie bezienswaardigheden op Corsica. De huidige kerk is gebouwd door de dominicanen en maakte tot de Frans Revolutie deel uit van een kloostercomplex.

Daarna doorgelopen naar de begraafplaats deze begraafplaats, aan het einde van het schiereiland Bonifacio, is behoorlijk indrukwekkend. Het staat bekend als de op één na mooiste begraafplaats rond de Middellandse Zee (volgens het toeristenbureau, maar we kunnen de bron niet vinden om u te vertellen welke de eerste is…).
Als u binnenkomt, lijkt het niet op een begraafplaats. Het lijkt meer op een dorp met straten en rijen kleine huizen.

Daarna door gelopen naar de tunnel van de militairen  Le Gouvernail: een ongewoon en panoramisch uitzicht op de monding van Bonifacio krijg je te zien maar dan moet je door een lange tunnel van 168 treden die in de klif is gegraven.
De trap leidt naar een ondergrondse kamer 10 m boven de zee en biedt u een adembenemend uitzicht. Hieronder de beroemde rots die vissers vanwege zijn vorm het roer noemden.
Het roer werd in 1880 gebouwd door de Franse militaire ingenieurs en diende als bewakingsplaats voor de ingang van de haven en de Straat van Bonifacio. Het was uitgerust met een krachtig zoeklicht dat ’s nachts de zeestraat tot aan de kust van Sardinië kon verlichten.

Daarna via een wandelpad rond de punt gelopen en zo naar beneden richting de haven. Daar lekker op een terrasje wat gegeten en gedronken en toen een boor geboekt voor een rondvaart van anderhalf uur.

Dit was prachtig langs de kliffen naar de eilanden Lavezzi deze ligt vol reusachtige rotsen in verschillende kleuren en vormen.

Het wordt soms de “Seychellen van de Middellandse Zee” genoemd (maar op veel kleinere schaal natuurlijk) en Cavalio hier mag je zo wie zo niet op het is een prive eiland maar je kunt er wel mooi langs varen. Het water is er glashelder en witte stranden er staat een hotel en er komen eigenlijk alleen beroemdheden.

Daar draai je en dan kom je langs de kliffen terug waar je de trap kunt zien die in een nacht gemaakt zou zijn waar Ruud vrijdag afgedaald is. Ook het uitkijk plek van de militaire tunnel kom je langs en je ziet de huizen van Bonifacio tot aan de rand gebouwd en eng overhangen. Daarna vaar je langs heel veel mooie grotten st Antoinette, du Sdragonato en ook de grot  bekend als de “Hoed van Napoleon”, ontleent zijn naam aan de vorm van de ingang die, als resultaat van de gril van de natuur, doet denken aan die van de beroemde hoed van de keizer, de beroemde bicorne.

Het is uitgehouwen in de immense witte kalkstenen klif die Bonifacio ondersteunt en is toegankelijk en zichtbaar vanaf de zee. Gelegen net links van het roer van Corsica, is het, samen met de Grain de sable, de verplichte doorgang voor boottochten. Na de boottocht op een terasje nog wat gedronken en een heerlijke sorbet gegeten en toen terug naar de auto maar dat was nog een hele klim naar boven.