Wat een klim

Dinsdag 24 september zijn we natuurlijk begonnen met een heerlijk ontbijt op het dak van het hotel lekker buiten in de zon wat wil je nog meer. Daarna de auto gepakt en zijn we naar een stuwmeer gereden met natuurlijk onderweg weer de nodige mooie punten. Bij het stuwmeer aangekomen keken we onze ogen uit want het meer was goed gezakt door de warme zomer en nu zag je allemaal afgezaagde boomstronken. Het meer ligt in een dennenbos en het meer is gemaakt als drinkvoorziening voor Porto Vecchio. Het stuwmeer bevat 3 miljoen kubieke meter water en wordt afgedamd door een 25 m hoge muur. Het werd gebouwd in 1979.

De weg leidt over de dam. Dus toen we dit hadden gezien zijn we natuurlijk nog even bij de dam gaan kijken. Daarna zijn we weer verder gereden voor de waterval na een paar kilometer waren wij er en nadat we de auto hadden geparkeerd zijn wij begonnen met de klim.

Een voetpad leidt in 60 minuten naar een spectaculaire, 60 meter hoge waterval, die vaak ten onrechte Piscia di Gallo (hanenpis) wordt genoemd. De eigenlijke naam van de waterval heeft echter niets met een haan te maken. Het Corsicaanse woord U Ghjalgu betekent witte spar. Op een gegeven moment werd het vertaald in Gallo, daarna in Hahn. Er wordt gezegd dat er ooit een witte dennenboom aan de ingang van de kloof stond. Het was een zware klim althans voor mij maar wij hebben het gehaald en ben maar een keer gevallen maar ik voel mijn knie nu nog.

Na de waterval te hebben gezien was het weer dik een uur terug en daarna bij een klein terrasje extra genoten van een heerlijk glas fris drinken. Daarna naar het hotel gereden om de strandspullen te halen en naar het strand van Palombaggia gereden een mooi starnd maar het was inmiddels te koud om te zwemmen door de wind. Daar wel heerlijk gelegen en wat gelezen. Daarna naar het hotel en gedoucht en toen was het weer tijd om te gaan eten. Het was een gezellig tentje met heerlijk eten en zeker het toetje. Morgen gaan we weer verkassen en gaan we naar Aleria.