Op naar het liefdes pad

Maandag 30 september ging de wekker wel erg vroeg 5.30 uur en nadat we ons hadden opgefrist en de koffers hadden ingepakt konden we onze sleutelkaart op de balie voor leggen bij de receptie de auto inladen en naar de haven. Op zich was dat niet zo ver rijden een 10 minuten dus dat viel mee maar je moest er uiterlijk om 7.00 uur zijn dus we waren mooi op tijd. Met het scannen van onze ticket werden er allerlei stickers op onze voorruit geplakt en konden we in de rij. Toen de poorten open gingen werd ons gemeld dat wij onze alarmlichten aan moesten zetten dus dat vonden we wel raar de rest hoefde dat niet maar ja het zal wel. Een maal op de boot moesten we allerlei kanten op en zelfs draaien maar op een gegeven moment stonden we helemaal vooraan we bleken top positie te hebben dus als een van de eerste van boord het zal allemaal wel wij weten verder niet hoe of wat maar wel lekker. Daarna naar boven naar dek 9 en daar heerlijk gezeten we hadden nu ons ontbijt meegenomen dus dat kwam helemaal goed.

We hadden nu wel een mooiere en grotere boot dan met de heenweg dus het kwam helemaal goed. Rond de klok van 12.30 vaarde we de haven van Livorno weer binnen en inderdaad we reden als eerste naar buiten het voordeel is dan wel dat je niet in de drukte zit. De navigatie was op Riomaggiore gezet en daar zouden we rond de klok van 15.15 uur zijn. Ik had op iets vroeger gehoopt maar ja het is niet anders. Om 15.00 uur checkte wij in en konden we de spullen naar onze kamer brengen de auto staat heel luxe in een garagebox dus wat wil je nog meer.

Nu eerst de kaartjes bestellen voor het liefdespad maar na een 20 minuten hadden we het eigenlijk wel gehad want het lukte van geen kanten dus op naar de receptie en daar was de eigenaar zo lief dat hij het helemaal voor ons heeft geregeld. Dus de loopschoenen aan, horloge aan en daar gingen we als eerste naar het dorp waar we zaten Riomaggiore want daar begint het liefdespad. Dus vanuit het hotel naar beneden gelopen zo op ons doel af met een tussenstop bij een kerk. Het is slechts 1km lang wandelpad Via dell ‘ Amore en dit is het bekendste en meest romantische deel van de kustlijn van Cinque Terre. Het verbindt de pittoreske dorpjes van Riomaggiore en Manarola.

Het voetpad is ooit aangelegd door de spoorwegarbeiders om de twee dorpen tijdens de bouw van de tunnel bereikbaar te houden. De legende vertelt dat dit voetpad al snel een ontmoetingsplaats werd voor verliefden uit de twee kustplaatsen. Dit is dus altijd zo gebleven tot dat er een aardverschuiving kwam in 2012 want toen werd het afgesloten en in augustus 2014 is het weer pas geopend. Het pad loopt trouwens verder door heel Cinque Terre en dit zijn vijf dorpjes, de vertaling van Cinque Terre, bestaat uit een 12km lange kustlijn aan de Italiaanse rivièra.

Zoals de naam al zegt, bestaan de Cinque Terre uit vijf kleine, kleurrijke dorpjes: Monterosso al Mare, Vernazza, Corniglia, Manarola en Riomaggiore, allemaal gelegen aan de stijle kust. Ze liggen in de regio Ligurië, die ongeveer 7.000 inwoners telt en beschermd wordt als Nationaal Park. Cinque Terre is sinds 1997 UNESCO werelderfgoed. Alle vijf dorpjes lonken met hun gekleurde gevels, talrijke kleine vissersbootjes en kleine paadjes en straatjes, die uitnodigen tot een mooie wandeling en dat was het wij zijn dus in Riomaggiore begonnen daarna Manarola en daar wat gedronken nog een klein stukje verder gelopen en toen gedraaid. Daarna in ons eigen dorp gegeten en toen weer terug naar boven gelopen naar het hotel lekker gedoucht en ons bed opgezocht. Nog even tv gekeken en toen de oogjes dicht het was vroeg vandaag.