Zaterdag dag 7.

Vandaag was het wel een hele gave dag want ze gingen op walvissen en dolfijnen tocht. Om half 9 was het melden in de haven bij de boot. Ze gingen dan eerst walvissen en dolfijnen spotten en daarna door naar een eiland om te snorkelen en te zwemmen. Ze hebben drie soorten dolfijnen gezien en 3 walvissen en dat bleek vrij uniek te zijn. Onderweg werd er tevens vis gevangen die later op het eiland werd gebakken en geserveerd bij de lunch. Zeebaars en zwaardvis. Daarna nog lekker gezwommen en gesnorkeld en toen met de boot weer terug. Een prachtige dag die niet snel vergeten zal worden.

Hedra voor de voortuin.

Vrijdagmiddag hebben we 75 hedra plantjes gehaald voor in de Tuin bij Rob en Danielle. De beukenhaag die was overgezet is het niet gaan doen dus eruit gehaald en daar komt nu ook hedra op rekken zodat het mooi dicht groeit net als achter.

Ruudje even voor controle.

Vrijdag moest Ruud even naar het ziekenhuis voor een controle vanuit een bevolkingsonderzoek. Om 8.30 uur erin om 10.00 uur zo suf als ik weet niet wat weer naar huis. Maar het gaat weer goed nu even wachten op de uitslag.

Vrijdag dag 6.

Vandaag was het weer vroeg dag en stond er een zware tocht gepland van 12 km met veel klimmen en dalen. De tocht ging naar één van de grootste kratermeren van Europa en deze heeft een doorsnee van zo´n 12 kilometer, waarin twee meren liggen, het blauwe en het groene meer. Van bovenaf kun je duidelijk zien dat de twee meren, die in elkaar overlopen en gescheiden worden door een brug die er overheen is gebouwd, een andere kleur hebben. Dit wordt verklaard door een oude legende over de onmogelijke liefde tussen een prinses en herder. Deze

Hoogste punt van de azoren

kleine prinses hield veel van wandelingen door het landschap Op een mooie dag ontmoette zij een jonge herder en ze sprak uren met hem. Op een dag, mondden die lange besprekingen uit in een romance. De prinses moest haar romance met de herder van de koning opgeven. Toen zij voor de laatste keer samenkwamen, huilden ze allebei zoveel dat, bij hun voeten, twee lagunes werden gevormd: een blauwe, afkomstig van de blauwe ogen van de mooie prinses ; en een groen afkomstig uit de groene ogen van de jonge herder. De twee geliefden werden voor altijd van elkaar gescheiden, maar de twee lagunes die waren gevormd bleven samen voor de eeuwigheid. De tocht liep langs een kraterrand en ze kwamen ook weer langs een aquaduct. Verder was er een hele grote klim wat toch wel even voeten in aarde bracht. Met de terug weg kwamen ze langs een ‘spookhotel’ dit staat al heel lang leeg en is helemaal geplunderd nu is het inmiddels verkocht en wordt het weer hersteld. Het was weer een prachtige tocht vandaag die eindigden in het hotel waar ze ook vandaag bleven eten want het was voetbal kijken Spanje –  Portugal.

Donderdag dag 5.

Vandaag was het weer vroeg dag en na het ochtend ritueel werden ze weer op tijd opgehaald voor de volgende activiteit. Deze activiteit heette Ribeira Funda Furnas. Een prachtige hike over smalle paden en een dikke vette klif afgrond zo mooi dat Desiree dat kan zeggen. Desiree vond hem helemaal geweldig maar er waren mensen terug gegaan maar naar de hike toen in Noorwegen staat Desiree niks meer in de weg. Het eindigden met 386 traptreden naar beneden en ze begonnen bij een theeplantage. Daar werd alles goed uitgelegd eerst plukken dan scheiden van blad en “thee” warm stoken/drogen, zeven, verder uitzoeken en verpakken. Er was groene en zwarte thee en ze heeft van alles meegenomen dus ben benieuwd.

Daarna door naar een vulkaan die op zich nog in werking is. De rook die daar vandaan komt is van het water wat er onder zit wat kookt het stinkt wel zei Desiree maar dat is ook de zwavel. In elke “put” smaakt het water anders door de mineralen die in de grond zitten. Het was een prachtige tocht en rond de klok van 17.00 uur waren ze weer terug in het hotel. Daarna lekker gerelaxt en gedoucht en later naar de boulevard gelopen om lekker te gaan eten.

Taart eten er is altijd wel iets.

Maar deze keer waren er heel veel redenen om taart te eten. De Fam Embregts kwam gezellig langs deze keer niet om ook te zwemmen maar om even koffie te drinken en gebak te eten. Max was namelijk afgelopen maandag jarig geweest, Rick had de uitslag van het examen gekregen en YES YES YES geslaagd en vrijdag is Rick jarig. Dus genoeg redenen dus om taart te eten. Maandag kunnen we weer want dan is Ruud en Raymond jarig dus dan doen we het dunnetjes over.

Woensdag dag 4.

Vandaag was het een rustdag. Na zoveel ochtenden vroeg op te zijn gestaan was het nu tijd om wat langer te blijven te liggen. Maar om 9.00 uur toch richting de badkamer en naar het ontbijt. Daarna wat rond gekeken en op terrasjes gezeten en toen naar het strand maar niet bij hun aan de boulevard maar naar het vulkanische strand bij Praca Sao Roque. Dit was dus een keer geen wit zandstrand maar zwart heel raar om te zien. Het zand was ook warmer en het scheelde dik 3 graden met een stukje verderop gewoon op de straat. Daarna terug naar het hotel om al het vulkanische zand weg te spoelen en daarna gaan eten. Het eerste eten wat ze hadden besteld bleek erg vies te zijn dus dat hebben ze maar gauw mee terug laten nemen en nieuw besteld. Toch nog een dikke 10 km gelopen vandaag.
Morgen staat er weer een programma op de agenda dus weer vroeg uit bed.

Dinsdag dag 3.

Vandaag was het weer vroeg dag en na een frisse douche en een lekker ontbijt was het om 9.00 uur tijd om te vertrekken. Ze werden met een busje opgehaald en naar een plek gebracht waar ze aan hun wandeltocht begonnen van 13 km lang. Het zou een pittig tochtje worden want het was niet vlak zoals wij hier gewend

Hells window . Vroeger woonde hier mensen en als de wind hier dan door heen ging klonk dit als geschreeuw en mensen dachten dan dat dit het raam naar de hel was.

zijn. De tocht heette Rota d’agua of te wel de route van het water. Het eerste gedeelte liep langs de zuidkant van de fogo vulkaan met schitterende uitzichten op het landschap en de dorpjes. Daarna vervolgt de route zich door diepe valleien en er zijn tal van waterbronnen onderweg. Maar er is ook een doolhof van tunnels en aquaducten die het water naar de steden brengt. Het was een prachtige tocht met tussendoor een lunch en er was tijd genoeg om alles goed te bekijken. De tocht eindigde bij een mooie bron waar je nog even kon zwemmen want rond de klok van 16.30 uur werden ze weer terug gebracht naar het hotel. Daar even wat gerelaxed en later weer lekker gegeten in de stad.

Maandag dag 2

Een klein verslag vanuit de Azoren ze zitten in het plaatsje Ponta Delgado en vanuit daar gaan ze van alles doen.. Naar een lekker ontbijt zijn ze eerst naar een presentatie van kras gegaan waar ze uitleg kregen over de Azoren. Wat er te doen is etc. Daarna alle tochten gepland die ze zo wie zo wilde doen. Daarna zijn ze naar een shoppingcenter geweest en daar ook tevens gegeten. Daarna naar de jungle tuin geweest. ( Jardim António Borges )
De tuin ligt ca. 1km van het centrum van Ponta Delgada.
De aanleg vond plaats tussen 1858 en 1861.
Het is een romantische tuin in een van de mooiste plaatsen
op het eiland Sao Miguel.
Vroeger was de tuin eigendom van Antonio Borges Medeiros,
een zakenman, die zeer geïnteresseerd was in plantkunde.
Door de aanplant van bizondere en nieuwe, vooral exotische soorten
heeft de tuin een tropische uitstraling.
Zeer bijzonder is een gigantische rubberboom met zijn aparte wortelgestel.
Daarna zijn ze naar de tuin van de president geweest. Jardim José do Canto
De tuin ligt vlakbij Jardim António Borges.
Jose do Canto leefde van 1820 tot 1898.
Hij was in die tijd een bekend tuinman en botanicus
en als zodanig verantwoordelijk voor de creatie van de botanische tuin, die later zijn naam kreeg.
Hij bedacht de aanleg van een tuin in Engelse stijl vlakbij de oude kapel van Santana.
Het park is een voorbeeld van een tuin in Victoriaanse stijl
met een overvloed aan botanische soorten.
De aanleg begon in 1845 en bestaat thans uit 6 hectares
met meer dan 6000 soorten bomen en struiken.
Het deelt een aaneengesloten grens met de tuinen van het Paleis van Santana,
de residentie van de president van de regering van de Azoren.
Binnen zijn muren zijn er vele gebouwen, waaronder het monument van Jose do Canto,
een herenhuis (in de 18e eeuwse-stijl), een oude Victoriaans-achtige kas aangepast als een paviljoen, 
en de eerder genoemde kapel van Santana. Daarna via een militair fort terug naar het centrum daar nog rond gewandeld een mooie kerk bezocht Igreja Motniz en op terrasjes gezeten. Daarna nog even bij de haven gekeken en toen terug naar het hotel. Daar wat opgefrist en toen lekker gaan eten aan de boulevard.

Het weekend stond in het teken van de vakantie.

Zaterdagmorgen gezellig met Danielle en Desiree naar de stad geweest voor de laatste inkopen. Daarna thuis gegeten met zijn allen en toen met Daniele nog de boodschappen gedaan en Ruud en Desiree nog allerlei dingen gedaan. S Avonds na het eten de laatste dingen uitgeprint en ingebonden en de koffer gepakt.

Zondagmorgen op tijd uit bed en na de laatste dingen te hebben gedaan om 10.00 uur aangereden naar Schiphol om Desiree weg te brengen. Daar nog wat gedronken met zijn allen en toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen ik heb daar altijd zo’n moeite mee maar ja hoort erbij. Daarna naar Rob en Danielle gereden en daar mee in de tuin gewerkt en lekker onder de boom gezeten met iets lekkers. De tuin is nu helemaal weer onkruid vrij voor zo lang het duurt. S Avonds gaan eten bij Amber in Waspik maar dat viel tegen maar niet geprobeerd dan weet je het ook niet. Om 19.00 uur onze tijd kregen we een berichtje dat ze aangekomen zijn voor hun is het dan 17.00 uur. De shuttle stond al te wachten dus ze waren snel bij het hotel daar ingecheckt en toen de omgeving een klein stukje verkend en lekker gaan eten. Ook was er nog van alles te doen want het was daar een nationale feestdag.

De sport was deze week vooral lopen.

Maandagavond hebben Desiree en ik een 5 km gelopen om te kijken of het gaat voor de 4 daagse. Danielle is het eerste stuk meegelopen tot de pedicure. Van dinsdag tot en met vrijdag iedere dag 5 km dus 20 km gewandeld. Een woensdag nog een kanaal training tot de brug en terug dus een 3,5 km dit was weer de eerste keer van dit seizoen naar de brug.

De medaille is binnen.

Vrijdagavond was de laatste avond van de 4 daagse en ook deze hebben we natuurlijk volbracht. De route was iets korter omdat ze daarna allemaal tegelijk willen vertrekken voor de ereronde maar daar doen wij nooit aan mee. We hebben de medailles opgehaald en natuurlijk iets lekkers omgehangen en zijn toen naar Danielle en Rob gelopen. Onderweg Berna, Ad en oma opgepikt bij de viersprong en toen bij Danielle en Rob koffie met gebak op en nog wat fris en toen zaten de vierdaagse er alweer op.

De derde vond ik zwaar.

Donderdagavond was alweer dag 3 van de 4 daagse aan de beurt. Het was een leuke route maar wat vond ik hem zwaar ik had er ook alleen last van hoe het kwam weet ik ook niet. Bij Rob thuis daar kwamen we langs daar kregen we een ijsje maar daar ben ik zelfs doorgelopen ik had zoiets als ik stop dan kom ik nooit meer op gang. Maar we hebben het gehaald dus morgen vrijdag de laatste dag en dan zit het er al weer op.

Dag twee is volbracht.

Woensdag was dag 2 van de 4 daagse en al was het heel warm/benauwd ook deze hebben we natuurlijk volbracht. Ik was wel heel blij dat we er waren maar dat maakt niet uit. De route had wel af en toe een beetje fantasie nodig maar ook dat hebben we overleefd. En of dat nog niet genoeg was werd er daarna ook nog gezwommen een 3,5 km naar de brug en terug door Desiree, Amy en Max dus we hadden een sportieve avond.

De 1ste dag zit erop.

Dinsdagavond was het zover de 4 daagse van Dongen zijn va start gegaan. Met een dikke 2500 wandelaars die verdeeld zijn over de 3,5 km, 5, 10 en 15 km loopt er nu altijd wel iemand in de straten van Dongen. Wij lopen de 5km met Ruud, Danielle, Desiree, Rob en ik en voor mij was het nog van wat zal het doen ga ik het halen of niet want ik ben nog steeds niet helemaal hersteld. Het lopen ging achteraf wel al was ik wel blij dat ik er was maar lopen en praten samen gaat dus nog niet maar gelukkig heb ik praters genoeg bij dus dit jaar luisteren we alleen. De tocht vond ik wel saai maar het begin is gemaakt.