Dinsdag 6 september hebben wij eerst wat uitgeslapen en wat boodschappen gedaan, site gevuld en hier wat opgeruimd en daarna een ronde gelopen met als tussenstop een heerlijke lunch bij Spijs en IJs.
Daarna naar Oosterhout voor wat winkels en meteen een boekje gezocht van Kopenhagen want morgen na de ladies night en een paar uurtjes slaap vertrekken Ruud en ik nog voor een paar dagen.
Desiree schreef maandag 5 september:
We zijn er! Maar voordat we onze koffers 🧳 konden uitladen is er (natuurlijk) weer meer dan genoeg gebeurd. We vetrokken rond 09:00 uur uit ons hotel in Kroatië, we hoefde nog “maar” 240 kilometer maar we zouden er wel ruim 4 uur over doen 🤔 dus dat beloofde een spannende bergweg te worden 🏔. Na ongeveer 15 minuten rijden kwamen we bij de grens van Bosnië en Herzegovina 🇧🇦 , na 3 keer onze documenten te hebben gepakt (waar overigens maar met een half oog naar werd gekeken) mochten we doorrijden: dat ging soepeltjes 😎. Vanaf daar hebben we geen snelweg meer gezien, enkel smalle bergweggetjes (waar je elkaar soms niet eens kon passeren). Na een paar uur gaf onze navigatie 🧭 aan dat we rechtsaf moeten slaan. Is dat hier? Ja, dat is hier. Weet je zeker dat het hier is? Jip, dat zegt de navi… zo gezegd zo gedaan. Na 250m besloten dat we dit gravel/grindpad geen 20 kilometer gingen volgen, maar er was ook geen ruimte om te keren.. dus in zijn achteruit de smalle bergpad terug naar beneden ⬇️ gereden, spannend maar gelukt. Tijdens onze rit sprong er ook nog een Bosnische politie agent 👮🏼♂️ voor de auto die al onze documenten wilde zien en reden van bezoek wilde weten. Maar toen alles in orde bleek te zijn gaf hij ons nog wat vakantie tips, bedankt hè 🙏🏼 ! Uiteindelijk kwamen we na ongeveer 3,5 uur aan bij de grens met Montenegro 🇲🇪. Er was maar 1 hokje open en ze vonden dat dat meer dan genoeg was… dus wij hebben gewoon lekker geduldig een half uur gewacht tot we aan de beurt waren 😉. Een of andere grappige Italiaan dacht de hele rij voorbij te rijden en voor of na ons in te voegen; na een toeter 📢 en fluit concert waarbij iedereen uit de auto stapte (wij als brave burgers bleven gewoon stil zitten afwachten 😊) droop hij af naar achter in de rij, kort samengevat: gewoon op je beurt wachten vriend 🧐. De paspoort controle kwamen we moeiteloos door, maar toen we de auto papieren moesten laten zien ging het even mis.. vanwege het ongeluk hebben we een huurauto, maar bezitten we niet de originele documenten 📄. Na wat gezucht, gekreun, overleg, nog een keer zuchten, nog 3 keer nee schudden en nogmaals in haar computer te hebben gekeken besloot ze dat we toch het land in mochten; thank you 🤗. Op de bergpas in Montenegro werd er een aantal keer flink naar ons geseind 💡 , we minderden snelheid, zetten onze lichten aan (het was gewoon overdag), checkten alles waarvan we dachten dat het een probleem zou kunnen zijn.. maar we kwamen tot de conclusie dat er niets mis was. Toen we de bocht om kwamen reden we zo op een politie controle af 👮🏼♀️, vandaar dat iedereen dus seinden! Met zijn rode papieren bordje bracht hij ons tot stoppen, hij zei niets, hij vroeg niets, hij deed niets en na 10 seconde liet hij ons weer gaan.. 🤷🏼♀️ We besloten het tegemoetkomend verkeer ook te waarschuwen en werden bedankt met dikke duimen 👍🏼 en een brede glimlach 😀. We kwamen aan in Podgorica, waar men geen enkele verkeersregel handhaaft of respecteert, dus dat was even wennen, maar we hebben het gehaald ✅. Nadat we de hele stad hebben doorkruisd kwamen we aan bij ons huis 🏠 voor de komende twee weken. Helemaal top! We besloten nadat we alles hadden uitgepakt 🧳 nog even naar het centrum te gaan en wat te eten. Ik heb tevens mijn eerste bezienswaardigheid gezien: Saborni Hram Hristovog Vaskrsenja, oftewel: een kathedraal van het Metropolitanate van Montenegro en de Littoral van de Servische Orthodoxe Kerk ⛪️.
Na een heerlijke kalfsvlees stoofpot 🥩 keerden we huiswaarts, maakten we de planning voor morgen en gingen we op tijd naar bed. 😴 Morgen om 08:00 uur gaat de wekker en gaan we op excursie naar het Skadar meer, we zijn heel benieuwd!! 🤩
Bij Danielle op het werk begon de week goed op het parkeerterrein van DEME. Hier werd een heerlijke barista vers gemaakt.
Maandag 5 september eerst wat uitgeslapen en daarna boodschappen gedaan en naar IKEA gereden voor een gordijnroede en wat spullen voor Danielle. Daarna thuis begonnen aan twee gordijnen.
Beneden moeten ze allemaal nog gedaan worden want met het vervangen van het glas en het veranderen van de voordeur was dat gordijn al weggegooid en bij de keukendeur was het aan vervanging toe. Eerst de keuken gedaan en die ging voorspoedig dat kon ik over de voordeur niet zeggen maar het is allemaal goed gekomen dus die zijn klaar. Deze waren ook het belangrijkste in verband met tocht, kou en gasprijs. Van de winter komt dan de kamer weer wel.
Vervolg van Desiree van de zondag:
Nadat we vanmorgen op weg waren geholpen door papa en Rob (nogmaals 1000x dank 🙏🏼) vervolgde we onze reis naar Montenegro. We hadden veel kilometers voor de boeg, maar we hadden besloten dat het niet uit zou maken hoeveel dagen we erover zouden doen, rustig, relaxed, zonder risico, nog voorzichtiger dan we altijd al doen gingen we op pad 🧭. In de auto de nieuwe e-vignetten 🎟 gekocht want we reden natuurlijk met een ander kenteken. Het weer ☀️☁️ klaarde gelukkig op en het was niet druk op de weg, dus we konden relatief moeiteloos een weg banen door Duitsland, Oostenrijk, Slovenië en deels Kroatië. Inmiddels was het pikdonker, was er weinig verkeer en veranderde de snelweg 🛣 in een bergweg, dat in combinatie met de helse nacht afgelopen nacht, hebben we besloten te stoppen voor vandaag en lekker te gaan slapen 😴 in een hotel. Morgen nog iets minder dan 300 km te gaan, maar de navigatie zegt dat we er dik 5 uur over gaan doen. Het wekkertje ⏰ staat op 07:00 uur voor een lekkere warme douche 🚿 met aansluitend een vers ontbijtje. Welterusten 🌜
Zondag 4 september verliep anders dan gedacht. Ruud en Rob waren druk maar dat is al wel bekend, Danielle en ik waren gewoon thuis. S,morgens wat boodschappen gedaan en bij Desiree de laatste was opgehaald en toen ben ik naar Danielle gegaan. Rond de klok van 13.30 uur kwamen Ruud en Rob terug en stond er een lekkere lunch klaar. Daarna natuurlijk de tv aan voor de F1. Danielle en ik hebben hem helemaal gezien Rob en Ruud heel aandachtig met het grootste gedeelte de ogen dicht maar dat kan natuurlijk ook niet anders. Daarna heerlijk gegeten van de plaat en zat er de zondag alweer op.
Desiree schreef op zondag 4 september.
Na een voorspoedig eerst gedeelte van de reis 🧭 was het tijd om voor de eerste keer te tanken en tevens wat te eten 🍟. Dolgelukkig met mijn frietjes van de McDonalds….
Dat dolgelukkige ging er 30 kilometer later helemaal vanaf. We kwamen in een wolkbreuk 🌧 terecht en ik raakte de controle over het stuur kwijt 
vanwege aquaplaning. We tolde rond over de autobahn van links naar rechts, achterstevoren. Uiteindelijk kwamen we tot stilstand tegen de vangrail. 😔 Gelukkig mankeerde we allebei niets en konden we snel de hulpdiensten inschakelen, eerst de politie 👮🏼♂️ en daarna de Dongense held(en) 🦸🏼♂️. We wisten ons uiteindelijk te bevrijden uit de auto (de deur zat klem) en klommen over de vangrail, het duurde maar liefst 30 minuten voordat de politie ter plaatsen was; daar stonden we dan, ik in tranen 😭, kapotte auto waarmee niet te rijden was op de linkerbaan, op het stuk autoweg waar geen snelheidslimiet is, tussen de snelwegen in achter de vangrail in de stromende regen 🌧. De politie was niet vriendelijk en het sleepbedrijf wat nog eens 45 minuten later arriveerde
was helemaal niet te doen. Vees zijn autoverzekering gebeld 📞, wat betreft de auto zou het vervoer naar NL etc. wel goed komen, maar voor ons konden ze niets betekenen. We moesten sowieso 2 werkdagen wachten en als dan bleek dat de auto niet binnen 2 dagen gerepareerd 👨🏼🔧 kon worden zouden we naar huis kunnen, tenminste de auto.. wij moesten zelf maar even kijken hoe we thuis kwamen. Ik heb mijn doorlopende reisverzekering gebeld, die konden ook niks (ik moet onthouden dat ik al die onzin opzeg als ik straks terug ben). Dus daar stonden we dan in een of ander griezel gat in Duitsland. De man van het sleepbedrijf wilde goed doen en had voor ons een taxi 🚕 gebeld en een pension waar we konden overnachten. Nadat we 90€ 💰 contant moesten betalen aan de taxi chauffeur voor maar liefst 8 kilometer vertrok hij en liepen wij naar het pension… Hartstikke gesloten 🔒, maar ik had hoop want er stond een telefoonnummer en die man had tenslotte een kamer voor ons besproken. Wij gebeld… “Kein Zimmer frei 👎 “. De taxi was inmiddels nergens meer te bekennen en de eerst volgende locatie waar we misschien konden overnachten was ruim 6 kilometer lopen 🚶🏽♂️. Inmiddels was al 3x hetzelfde groepje griezels voorbij gelopen en besloten we dat we daar niet wilden en konden blijven. Wederom een taxi gebeld die ons terug zou brengen naar de auto (nogmaals 90€ voor 8 kilometer). Ondertussen was rescue team Dongen 🦸🏼♂️ druk bezig om oplossingen te bedenken voor zowel ons als voor de auto. Van Peer werd van een verjaardag 🎈 terug gebeld, de vrachtwagen geladen met vervangend vervoer en bepakt met koffie ☕️ , broodjes en 2 chauffeurs ging de reis naar Grossrinderfeld beginnen. Inmiddels waren wij terug aangekomen bij de auto 🚘 de bank ingeklapt en een bedje gemaakt. Een beetje van de schrik bekomen en wetende dat hulp onderweg was, zagen we vanuit het beslagen autoraampje een hele mooie sterrenhemel 🌌 en konden we gelukkig weer een beetje glimlachen in plaats van huilen (dat huilen deed ik eigenlijk vooral, alleen, emotionele doos). Rond de klok van zes uur de volgende ochtend werden we gewekt door een brommende dieselmotor; WE ZIJN GERED UIT DEZE KLOTE ZOOI 🥳. De spullen overgeladen, de Seat op de vrachtwagen gesleept en toen kon iedereen zijn reis 🧭 vervolgen. Ik moest alleen nog een klein plasje plegen, alles uit gedaan behalve mijn sokken.. afijn lang verhaal kort, sokken 🧦 liggen in de afvalbak bij het takelbedrijf. Papa en Rob zijn inmiddels bijna weer op Dongense bodem, wij bevinden ons in Oostenrijk 🇦🇹. Ik hoop dat alles met de Seat goed komt en ik ben heel blij met alle hulp.. en ik hoop dat we alle ellende nu gehad hebben en een fijne vakantie tegemoet gaan. 😎
Desiree schreef op zaterdag 3 september:
De auto 🚘 is vol geladen, getankt en ingericht. De reis naar Montenegro kan gaan beginnen! Gelukkig heb ik de afgelopen jaren goed van papa afgekeken 🧐 hoe je de auto zo optimaal mogelijk kunt indelen, dus mijn 12 paar schoenen 🥿 kunnen gewoon allemaal mee. Ik zou mezelf niet zijn als ik iets vergeten was… dus last minute zijn papa en mama nog even mijn pinpas komen brengen (sorry en bedankt hè 🤭) Montenegro 🇲🇪 (uit het Venetiaans: ‘zwarte berg’) is een land op de Balkan. Het ligt aan de Adriatische Zee 🌊 tegenover Italië en grenst, vanaf de zee met de klok mee, aan Kroatië 🇭🇷 , Bosnië en Herzegovina 🇧🇦 , Servië 🇷🇸, Kosovo 🇽🇰 en Albanië 🇦🇱 .
De Montenegrijnse hoofdstad is Podgorica. Montenegro heeft een bevolking van 609.859 (2020) inwoners op een oppervlakte van 14.026 km². Sinds december 2010 is het kandidaat-lid van de Europese Unie en sinds 5 juni 2017 is het land lid van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie. Onze huis 🏠 staat de komende twee weken in de hoofdstad, Podgorica. Vanuit daar gaan we alle verschillende plekken en bezienswaardigheden bezoeken 🗺. Maar eerst 1958 km afleggen (onder het genot van onze playlist 🎵) en dan kan de vakantie écht beginnen 🏝. Tot later! 👋🏼
Zaterdag 3 september zijn we gaan lopen Ruud en ik in Schoonhoven. De zilverstadtocht, het begin was heel mooi en liep ook lekker maar het werd steeds warmer en de weg werd saaier maar we hebben de 10 km weer voltooid al was het wel heel zwaar vond ik.
Desiree schreef op vrijdag 2 september:
Na al dat wassen en opruimen (vooral mama; thanks mammie!) hebben ook de souvenirs een plaatsje gekregen 🎁. Door al het reizen en de hectiek was ik helemaal vergeten dat mijn nieuwe functie op het werk officieel al is ingegaan op 01.09. 👩🏼💻, dus besloten om dit met papa en mama te vieren en ze mee te nemen om lekker te lunchen eten 🍽. Nadat we nog geen 10 minuten binnen waren kregen we een cola douche 🚿 en dus een nieuwe zitplek. Heerlijk gegeten en toen kon ik weer opnieuw kleren inpakken 🧳 want de volgende dag reizen Vees en ik naar Montenegro 🇲🇪 .
Desiree schreef op donderdag 1 september
Donderdag.. alweer onze laatste dag 😔 vanmiddag rijden we naar huis. Maar we konden Keulen niet verlaten voordat we een bezoek hadden gebracht aan het Schokoladenmuseum 🍫 . Na het ontbijt 🍳 vertrokken en perfect getimed kwamen we om 10:00 uur aan bij het museum. Het Schokoladenmuseum Köln (ook bekend als het Imhoff-Schokoladenmuseum en Imhoff-chocolademuseum) is een museum in Keulen dat gewijd is aan chocolade. Het museum illustreert de geschiedenis van de chocolade, van het begin bij de Olmeken, Maya’s en Azteken tot de hedendaagse producten en productiemethoden🏭.
Waardevolle voorwerpen in het museum zijn onder meer 18e- en 19e-eeuwse porseleinen en zilveren kommen en vaten voor drinkchocolade uit precolumbiaans Meso-Amerika en historische chocolade- en chocoladeautomaten. Begonnen met een rondleiding waarbij we het hele proces van mijn favoriete snoep konden zien. Heel interessant 🤓. Richting het eind van de rondleiding was er de mogelijkheid om zelf een reep samen te stellen, dus dat lieten we ons geen twee keer zeggen. We moesten nog souvenirs kopen voor twee snoepkonten 🍭 🍬 dus dat kwam goed uit. De repen moesten uitharden dus we konden niet anders dan lekker op het terras plaatsnemen en wat eten en wat drinken 🍹 (je kunt je voorstellen dat dat echt een straf is, in het zonnetje, bij de Rijn, bij de chocolade fabriek 😋) Papa nam een lekkere warme chocolademelk en mama en ik deelde een chocoladefontein 🤤. Helaas was het daarna tijd om naar huis te gaan. Het was gelukkig niet meer zo ver rijden, dus na 2 uurtjes waren we terug in dongen 🏠. Toen begon het opruimen, wassen, wassen en wassen 👖👚👗 want op zaterdag vertrek ik weer op vakantie 😎
Desiree schreef op woensdag 31 augustus:
Na een vlotte reis 🧭 aangekomen bij ons laatste hotel en wel in Keulen. Nadat papa de auto (op 26 verschillende manieren 😒) geparkeerd had konden we de koffers uitladen en binnen zetten en kon onze city trip beginnen 🗺. We gingen rechtstreeks naar de Dom, in de hoop dat deze nog open was en we deze wel konden beklimmen 🧗♀️. En ja hoor, wij mochten er nog door, maar de mensen na ons niet meer (we zagen er natuurlijk super snel en sportief uit 🏈) De Dom van Keulen (Dom St. Peter und Maria) is een gotische kathedraal ⛪️ in het centrum van de Duitse stad Keulen. Het is de hoofdkerk van het aartsbisdom Keulen. Daarnaast is het de grootste kathedraal in Duitsland. De 157,38 🔝 meter hoge noordtoren en de 157,31 🔝 meter hoge zuidtoren tellen beide 509 treden. De uit maaswerk opgetrokken torens zijn kenmerkend voor de laatgotiek en neogotiek. We hebben de zuidelijke toren beklommen,
we begonnen aan de wenteltrap en na 291 treden (op een hoogte van ca. 53 m) kwamen we aan bij de klokkenstoel 🔔, hier konden we de klokken bezichtigen. Er hangen in totaal 11 luidklokken in de torens die samen 52.158 kg wegen! We hadden natuurlijk weer geluk, want na 20 seconde was het exact half 5 en kregen we een gratis gehoorbeschadiging erbij 👂😬. Na nog eens 95 treden eindigde de wenteltrap op een hoogte van 70 meter.. we dacht we zijn er… maar nee, via een metalen trap konden we nog verder klimmen tot 97 meter hoogte (de vriendelijke man achter de info balie zei dat bijna 100 meter nog indrukwekkender zou klinken; dus bijdeze bijna 100 meter 😎). Van hieruit konden we over de gehele stad en 
de nabije omgeving kijken. Heel leuk! De city trip werd hervat en we kwamen in het super gezellige centrum, met heel veel winkels 🏬 en gezelligheid. Tot onze verbazing kwamen we bij parfumhuis Cologne 4711, oma’s geurtje 👵🏼. We gingen naar binnen en toen begrepen we ineens waarom overal in de stad “Cologne” staat: Eau de cologne is Frans 🇫🇷 voor “Keuls water” en het is ook de naam van het parfum dat al eeuwenlang in de stad gemaakt wordt. Een van de oudste en bekendste merken is 4711. Dit bestaat al sinds 1799 en is vernoemd naar het toenmalige huisnummer van de fabrikant 🏭. Vervolgens zijn we na 7 km wandelen neergestreken om een hapje te eten en daarna met volle buik terug gewandeld naar het hotel 🏨.
Desiree schreef op dinsdag 30 augustus:
Vrij vlot komen we aan in Zwitserland 🇨🇭 , het getoeter laten we achter in Italië en de rust keert weder op alle fronten (ook in de auto😊) We zijn nog niet eerder in Liechtenstein geweest, dus we besloten al eerder om via dit dwergstaatje richting huis te rijden. Liechtenstein 🇱🇮 is een Vorstendom in het centrale deel van Europa. Het dwergstaatje behoort tot de kleinste landen ter wereld. Liechtenstein heeft landsgrenzen met Oostenrijk 🇦🇹 en Zwitserland 🇨🇭 . Liechtenstein wordt ook wel eens het kleine zusje van Zwitserland genoemd. Dit is ook niet zo gek als je beseft dat de landen bijzonder veel gelijkenissen hebben. Zo wordt er met dezelfde 
munteenheid 💰betaald en spreek men er dezelfde taal. De voetbalclubs ⚽️ uit Liechtenstein doen mee in de Zwitserse competitie en Liechtenstein is net als Zwitserland niet aangesloten tot de Europese Unie. We kunnen geen website openen zonder dat we worden geadviseerd hét kasteel 🏰 te bezoeken. We zijn nog geen 100m in Liechtenstein en we worden al overspoeld met bordjes 🪧 die aanduiden waar we heen moeten om het kasteel te bezoeken. Dus laten we vooral even naar het kasteel gaan. Auto geparkeerd op de ⛰ en te voet de afdaling ingezet naar het kasteel! Dit werd een uiterst kort bezoek en verder dan de kasteelmuur komen we nooit; het kasteel van Vaduz is het officiële verblijf van de vorst van Liechtenstein 👸🏼. Jammer joh! We zetten de afdaling voort en lezen 📖 en leren van alles van de informatie borden die links en rechts in de (soms behoorlijk steile) afdaling geplaatst zijn. Beneden aangekomen nuttigen we een lichte lunch 🥐 en besluiten we via het centrum en de kathedraal Florin naar de Alte Rheinbrücke 🌉 te lopen. De Oude Rijnbrug is een overdekte houten 🪵 brug die de gemeenten Vaduz en Sevelen met elkaar verbindt. In 1901 werd de 135 m lange Oude Rijnbrug Vaduz-Sevelen voltooid ✅. Tegenwoordig is het de laatst overgebleven houten brug over de Rijn. Hier stond 30 jaar eerder al een houten brug over de Rijn, maar nadat deze brug door de Rijncorrectie twee keer was opgehoogd, was nieuwbouw noodzakelijk. Na de dambreuk 💦 in Schaan in 1927 werd de oude Rijnbrug weer opgetrokken. De brug is overdekt en werd in 2009 en 2010 grondig gerenoveerd. Het is alleen toegankelijk voor niet-gemotoriseerd verkeer en is vooral populair bij fietsers 🚴. In het midden van de brug ligt de grens tussen Sevelen en Vaduz en dus de grens tussen Zwitserland 🇨🇭 en Liechtenstein 🇱🇮! Vervolgens teruggegaan naar de auto en ons opgemaakt voor nog een (relatief) korte rit naar Ulm. 🚗
Na net geen 2 uur rijden komen we al bij ons hotel in Ulm aan. We gooien onze koffers 🧳 binnen en gaan direct het centrum in. Onze eerste stop is gewoonweg niet te missen: de kerktoren ⛪️. De kerktoren van de munster van Ulm is de hoogste 🔝 ter wereld. “De Vinger van God” domineert praktisch het hele centrum en is dan ook de belangrijkste
bezienswaardigheid van de stad. De toren is 161 meter hoog; in binnen- en buitenland een synoniem voor de stad Ulm is de kerktoren van de Münster van Ulm. Zoals al gezegd, is de kerktoren de hoogste ter wereld 🌎 . Wie de 768 treden van de trap wil bedwingen wordt beloond met een majestueus uitzicht op de regio vanaf het 143 meter hoge uitzichtplatform. Papa en ik wilde uiteraard de toren gaan beklimmen 🧗♀️, maar in verband met restauratie werkzaamheden kon je slechts 150 treden omhoog (het 
prijskaartje was niet met 80% verlaagd, maar goed iemand moet die kosten betalen natuurlijk 😉) wij vonden het echter niet de moeite waard en hebben deze activiteit overgeslagen. We vervolgen onze weg via smalle steegjes, met kleine beekjes 💦 en pittoreske huisjes. We komen onder andere langs het “scheefste huis”, de “scheve toren” (oude gevangenis), de oude stadsmuur en het raadhuis 🏫. Dan ploffen we neer op een terras op het plein in het centrum voor wat te eten 🍽 en missen voor het eerst sinds weken ons vestje/jasje 🧥. Daarna lopen we rustig aan naar de hotelkamer en is ook dinsdag alweer voorbij! 🌜
Desiree schreef op maandag 29 augustus:
Na een helse rit van 775 km met veel files, noodstops 🆘, ingrepen van de auto, rode displays en getoeter 📢 (want papa past zich zo lekker aan -maar dan enkel aan de chaotische Italiaanse rijstijl, pasta’s 🍝 hoeft hij dan weer niet- maar goed ik dwaal af) zijn we aangekomen in het altijd mooie Milaan! 🤩 De Italiaanse stad Milaan is de tweede stad van Italië 🇮🇹 (na Rome) en de hoofdstad van de regio Lombardije. De agglomeratie Milaan telt maar liefst vier miljoen inwoners. 🧍🏼♀️🧍🏽. Milaan behoort samen met Rome, Florence, Venetië en Napels tot de populairste stedentripbestemmingen van Italië, ondanks het feit dat de Tweede Wereldoorlog 💣 zeker haar sporen heeft achtergelaten in het centrum van Milaan. De status van Milaan als winkelparadijs 🛍 , modehoofdstad en voetbalbolwerk ⚽️ maakt veel goed.
Dit is denk ik de 5de keer dat ik de stad bezoek en het stelt nooit teleur. Met de metro 🚇 stap je uit bij de Duomo die imposant en prachtig is, zelfs nadat je hem 100x hebt gezien 🤩. Als ik vervolgens naar links kijk maakt mijn hart ❤️ direct een sprongetje en lopen mijn benen automatisch de prachtige (maar vooral dure💰) galleria Vittorio Emanuele II binnen. Tasje 👝 van Louis Vuitton links, Chanel jurkje 👗 rechts, Prada broek 👖 recht vooruit en een mooie Rolex glinsterend ✨ vanuit je ooghoek.. dit is wel even wat anders dan de chaos in Napels. We strijken neer bij een gezellig restaurantje met uitzicht op de Duomo. Na een heerlijke pasta 🍝 (en voor papa vlees 🥩, want zoals ik al eerder zei, hij past zich selectief aan 😉) en een drankje lopen we nog even verder door Milaan om vervolgens op tijd met de metro weer naar het hotel 🏨 te gaan. Morgen gaan we via Liechtenstein naar Duitsland, we komen langzaam weer naar huis 🏠.
Leuk dat je ook mee zwemt in Schiedam. Gezellig.