Van alles wat

Vrijdag 6 mei had ik om 9.00 uur een afspraak in het ziekenhuis voor de cholesterol. Het was nu inmiddels een dik jaar geleden dat ik daar was geweest want we zitten eigenlijk te wachten op een nieuw medicijn want tegen al die andere pillen ken ik niet. Maar het bezoek was eigenlijk voor niets want de pillen waren er nog niet dus we hebben nu afgesproken dat als ze er zijn dat ik bericht krijg dat ik ze kan gaan halen en dan na 3 maanden op controle kom om te kijken of het werkt. Het enige wat ik er nu mee opschoot was dat de bloeddruk weer een keer gemeten is en die was netjes 125/70 en dat de cholesterol zonder medicijnen 3,5 was dus eigenlijk gewoon goed maar ze willen perse dat pilletje. Dus weer terug naar de orde van de dag. Bij Anja langs geweest en daarna een paar boodschappen gedaan en toen heerlijk geluncht bij Ruud op het werk met broodjes van Chapeau. Ook Danielle was daar naar toe gekomen want die was vandaag vrij ipv op 5 mei. Danielle was eerst naar Sarah geweest en toen door naar Tilburg. Ook Rob kwam nog langs om mee te lunchen dus het was een gezellige boel. Maar Ruud moest ook weer verder dus zijn wij boodschappen gaan doen en bloemen  rond gaan brengen. Danielle staat bij stichting ’t hart ingeschreven als vrijwilliger en nu hadden ze gevraagd of ze 16 boekketten rond wilde brengen dus dat hebben we gezellig samen gedaan en het was ook nog in oud Dongen dus je kent daar best veel mensen. Ook bij Tiny de buurvrouw van oma toen daar moesten we langs dus dat is altijd wel heel leuk en wat dan een bloementje kan doen. Daarna Danielle thuis afgezet want het was inmiddels al bijna 17.00 uur tijd om eten te gaan maken.

Bevrijdingstocht

Donderdag 5 mei zijn we naar het ontbijt de bevrijdingstocht gaan lopen in Dordrecht. Ruud was vrij dus we konden er mooi samen op uit. Het was een mooie tocht en ik heb al best veel in Dordrecht gelopen maar we kwamen niet langs veel bekende plekken. Tussen door heerlijk geluncht en daarna terug naar huis.

Thuis is Ruud nog even aan het verven gegaan dus het begint nu echt te korten gelukkig maar want Ruud begint het beu te worden. Danielle was eigenlijk ook vrij op 5 mei maar doordat het loonweek was kon dat niet want de lonen moeten natuurlijk betaald worden dus moest alleen het kantoor van Danielle werken dus mocht Rex een keer mee. Nou die vond het helemaal geweldig zoveel nieuwe dingen maar natuurlijk ook heel veel aandacht dus als het aan Rex ligt wil hij wel vaker mee.

De vloer is weer prachtig

Woensdag 4 mei zijn we s’avonds na het eten eerst naar Desiree gereden en daar heeft Ruud de zware spullen mee terug gezet en daarna is Ruud thuis verder gegaan met verven. Ik heb de rest op zijn plaats terug gezet en nog wat opgeruimd de planten water gegeven binnen en buiten dus je zou zeggen er is niets gebeurd alleen dat vloer weer mooi donker is en niet meer zo schraal. Ruud heeft het raam en het kozijn helemaal afgebrand en geschuurd en schoongemaakt dus er is weer hard gewerkt.

Een klusje en op kraamvisite

Dinsdag 3 mei kwam Rob uit zijn werk nog even hierlangs om alle gaten en kieren te dichten. Tussen het kozijn en de muur zitten nogal wat gaatjes en kiertjes dus dat is nu allemaal opgelost. Ook nog even de plint bij de voordeur vast gezet dus weer heel wat klusjes gedaan. Ik had voor Danielle en Rob al spaghetti gemaakt dat Rob dat zo mee kon nemen want s’avonds gingen ze op kraamvisite bij Remko en Fleur en dat kon maar tot 20.30 uur dus dat was even opschieten na het werk dus dan scheelde het al dat het eten klaar was. Rob heeft een flesje melk gegeven en dan kun je goed zien het is maar een klein meisje.

Nu de andere kant

Maandag 2 mei zijn we s’avonds na het eten eerst naar het huis van Desiree gegaan om daar naar de vloer te gaan kijken. De kant die we gedaan hadden zag er goed uit dus hebben we alles omgezet en de andere kant helemaal gedaan. Nu is het weer een kwestie van wachten en dan kunnen we woensdag alles weer terug op zijn plaats zetten.

Rennend over Istanbul airport

Inmiddels heeft Desiree weer wat geplaatst dus hierbij het vervolg verhaal van haar reis die zondag begon.
Nadat onze vlucht op Schiphol ruim een uur later was vetrokken dan gepland (maar wel met ons erbij 🥳) zaten we behoorlijk gespannen in het vliegtuig want we zouden landen op het moment dat onze tweede vlucht zou vertrekken. Maar toen onze snacks werden gebracht en ik Candy Crush had opgestart konden we toch een beetje bijkomen van alle stress. Ik heb nog nooit zo’n vies broodje kaas, zo lekker gevonden en heb zelfs de komkommer en tomaat verorbert. Eenmaal geland op Istanbul was onze vlucht naar Diyarbakir al vertrokken… maar op de trap naar beneden werden we met een bordje opgewacht en met 100kilometer per uur met een busje naar de andere kant van het vliegveld gebracht. Vervolgens snel door een enorm vriendelijk -ahum- mevrouw bij de paspoort controle geholpen, door de body scan en zo het volgende vliegtuig in. Wij waren echt de aller aller laatste 5 mensen waar een compleet volgeboekte Boeing 737 op zat te wachten. We kregen daarom wat gefrustreerde en onaardige blikken toegeworpen, maar uiteindelijk was iedereen blij en konden we vertrekken. Die blijheid was van korte duur want…. wij hadden onze koffers niet meer gezien sinds Schiphol en het kon nooit dat deze net zo snel als wij over het vliegveld waren gescheurd…

Diyarbakir bedankt!

Na een relatief korte vlucht zijn we veilig geland in Diyarbakir. In de tunnel vanuit het vliegtuig naar het vliegveld, ik noem het even “de slurf”, greep Sukran naar haar broekzakken en kwam ze erachter dat ze haar telefoon kwijt was. Na onze 4de Usain Bolt sprint van die dag, hebben we de telefoon teruggevonden in het vliegtuig en konden we op weg naar de volgende uitdaging: de bagageband. Want we waren het er eigenlijk allemaal wel over eens, de kans dat onze koffers waren aangekomen was zo goed als 0%. *pieppieppiep* galmde door de aankomsthal en de koffers kwamen met een flinke klap en stoot aangerold… maar niet die van ons. Na wat navraag werden we doorverwezen naar de “international transit” bagageband, op een drafje gingen we snel een kijkje nemen en wat bleek? Er lagen precies 5 koffers te wachten, geen idee hoe dit alles ooit goed gekomen is maar ik was dolblij om mijn grijze vierkante meter na meer dan 3000kilometer terug te vinden 😊 Onze taxi (gehuurde bus inclusief 5 familie leden) kon ieder moment arriveren, we zouden nog 1 tussenstop maken bij familie op onze weg naar Siirt dus ik had besloten nog even snel een sanitaire stop te maken. Na het openen van 8 toiletdeuren, zakte de moed mij in de schoenen want een “hangtoilet” was het laatste waarop ik zat te wachten na deze hectische dag, het voelde dan ook als een puur geluksmomentje toen ik de aller aller aller laatste deur opende en ik een “normaal-oer-Hollands toilet” zag 🤩 Buiten wachtte ons een warm ontvangst en kon de autorit van 2,5 uur beginnen! De tussenstop zou plaats vinden na iets meer dan een uur: Batman.

Oom en Tante

Zondag 1 mei zijn Rob en Danielle oom en tante geworden van de broer van Rob. Dus Rob heeft natuurlijk weer iets gemaakt en al bij zijn broer in de tuin gezet.

Wat heeft iedereen genoten

Een mooie groepsfoto gemaakt door Sarah die was ook even gekomen om foto’s te maken en ook Sky haar hond vond het helemaal geweldig.

Voor iedereen een
drukke dag.

Zondag 1 mei na even te hebben uitgeslapen en een lekker ontbijtje te hebben gegeten zijn we naar Vosselaar gereden Ruud en ik voor een wandeling. Het was een fijne tocht om te lopen maar hij was niet van wauw wat mooi maar de 9 km zaten er vrij snel op. Daarna thuis gegeten en even langs Ome Jos en Tante Tiny.

Daarna heeft Ruud toch nog het rechter boven kozijn in de lak gezet en het steiger alvast verzet naar het andere raam. Dit moet nu nog afgebrand geschuurd en geverfd worden en dan is het klaar. Rob en Danielle zijn naar de Loonse en Druense duinen geweest want daar was afgesproken met een grote groep met allemaal Oost Europese herders. Ze kwamen echt overal vandaan vanuit Nederland, voor Danielle is dat maar een klein stukje dus die had voor koffie en thee gezorgd met iets lekker. Het werd een hele leuke wandeling.

Desiree is vertrokken maar dat is een heel verhaal dus dat kopieer ik even vanaf haar site:
Vanmorgen om 08:00 uur vetrokken om op tijd op Schiphol te zijn. We waren 3 uur en 15minuten voor onze vlucht op Schiphol dus ik zou meer dan genoeg tijd hebben om tax free te shoppen en een heerlijke cappuccino te nemen bij de Starbucks. Nou… daar is niks van terecht gekomen. Om 09:20 uur liepen we de vertrekhal in en zijn we letterlijk bij de deur aangesloten in de wachtrij en uiteindelijk zijn we ruim 3,5 uur later (inclusief ruzies, scheldpartijen, drama en een hele hoop frustraties) in onze vliegtuigstoel geploft. Eindelijk zitten we, wel hijgend, want we zijn vanaf de paspoort controle met een Usain Bolt sprint vertrokken naar de gate, die ongeveer 500meter verder was. Uiteindelijk de bemanning gesmeekt te wachten op onze andere reisgenoten en dat deden ze 🙏🏼 Nu op vliegtuigmodus en relaxen… O nee druk maken of we onze aansluiting in Istanbul wel halen 🤞🏼
Nou die aansluiting hebben ze op het nippertje gered appte Desiree. Daar zijn ze ook weer goed geland en de koffers waren er ook gelukkig. Toen was het nog dik 2 uur rijden met een busje maar ik begreep dat dit allemaal goed is gegaan. Zo gauw als we iets horen zal ik het doorgeven.

Een drukke dag

Zaterdag 30 april was een drukke dag na het ontbijt zijn Ruud, Desiree en Rob eerst gaan fietsen want morgen is daar geen tijd voor. Ondertussen hebben Danielle en ik boodschappen gedaan. Daarna gegeten en gedoucht en de fietsen opgeruimd en cadeautjes gemaakt voor de Fam Loogman want daar moeten Danielle en Rob naar toe want die vieren hun verjaardagen samen.

Nadat alles was opgeruimd zijn we naar Desiree gereden om de koffer te pakken want die vertrekt morgen op vakantie en daar meteen de vloer voor de helft gedaan.
De houten vloer van Desiree is zo schraal dat we daar met onderhoud olie over heen moeten maar dan moet dat daarna intrekken dus we hebben nu eerst de ene helft en dan maandag de andere helft.

De jaarlijkse controle.

Vrijdagavond 29 april moest Rex naar de dierenarts voor zijn jaarlijkse controle en spuiten. Deze keer kreeg hij ook nog een wormenkuur want dat is verplicht in Noorwegen en daar gaan ze van de zomer naar toe en dan moet dat in Rex zijn paspoort staan. Verder was alles goed dus mocht hij daarna iets lekkers uitzoeken.

Toch nog gauw een
kozijntje en een raam

Vrijdagavond 29 april toch nog gauw het kozijn en raam afgebrand en geverfd aan de zijgevel boven. Nu nog een te gaan zo’n zelfde en dan in de lak en da is alles klaar.

Van alles wat

Vrijdag 29 april was Ruud ook nog vrij dus die is begonnen met al het vuil en glas weg te brengen. Daarna een paar boodschappen gedaan en langs de bakker om daarna aan de koffie te gaan. Toen naar Tilburg gereden voor het huisnummer op te halen en daarna door naar Alphen/Riel om dezelfde route te gaan lopen die Danielle afgelopen woensdag had gelopen dan hadden we toch even wat anders als heel de tijd dat verven. Het was inderdaad een mooie route en hij liep lekker. Daarna thuis gegeten en het slot van de voordeur opgehangen en het huisnummer. Ondertussen was ook onze naam binnen gekomen voor op de deur dus die hebben we ook meteen geplakt dus de voor kant is nu helemaal af. Bij de keuken is alles af het sanitair is klaar dus nu aan de zijgevel de boven ramen nog dan is dat ook klaar dus het einde is inzicht.

Wat een werk

Donderdag 28 april was Ruud nog vrij dus die is weer door gegaan met verven. Ruud is begonnen aan de voorkant en dan de bovenramen dus de voorgevel is nu helemaal klaar met verven. Daarna het steiger afgebroken zodat hij de tuin in kon onder de toog door en daar weer opgebouwd voor de zijramen boven. Daarna verder gegaan met de dakkapel in de grondverf zetten en achter bij het sanitair de klepraampjes er weer terug in gezet. Na het werk kwam Rob en die heeft het glas vervangen van het zijraam boven en van de dakkapel het vaste raam en de deur dus nu zit al het glas erin. Daarna lekker met zijn allen gegeten en de boel daarna nog afgewerkt. Laat in de middag vloog er ook nog een trauma helikopter over en Rex is daar helemaal van gefascineerd. Hij kwam dan ook heel laag over want hij lande bij het kanaal bij de fietsbrug dus dat was erg dicht bij.

Een mooie route op Koningsdag

Woensdag 27 april hebben Danielle, Rob en Rex na de lunch nog een mooie route gelopen vlakbij Alphen op landgoed De Hoevens.