Iedereen weer thuis.

Iedereen is weer thuis dus de wasmachines en drogers draaien overuren en in beide huizen is er natuurlijk een bloementje want dat hoort erbij.

De laatste route.

Vrijdag 27 augustus was er de laatste route want vandaag was ook de vakantie van Danielle en Rob ten einde. Eerst de auto gepakt en uitgecheckt en toen een wandeling rond het park de Wasserpfad Wirfttal. Het was een mooie route maar wel erg nat dus Rex moest ook nog even gewassen worden. Daarna begon de reis terug naar Nederland en rond de klok van 16.30 uur waren ze weer in Dongen

Stuwmeren.

Donderdag 26 augustus was er in Duitsland weer een mooie route gevonden. Ze hebben een deel van de Wasserland route gelopen dit was zo’n 8 km en dan met de boot terug. De route startte in Einruhr en liep rondom de Obersee langs een stuwmeer door Rurberg en dan weer naar een stuwdam. Daar op de boot gestapt en over het meer terug.

De eerste is weer thuis.

Donderdag 26 augustus zat het er weer op en gingen ze he eiland Texel weer verlaten. Het waren mooie dagen geweest maar niet helemaal van wat ze had verwacht. Het was erg druk bijna nergens geen plaats en de mensen waren daar niet echt heel vriendelijk. Maar ze hebben zich goed vermaakt en veel gezien en gedaan. Voor ons allemaal was er een mooi, lief of lekker cadeautje dus we waren weer goed verwend.

Alleen op de MTB

Woensdagavond is Ruud toch gaan fietsen al moest hij alleen. Op zich vind hij dat niet zo leuk en fijn en gelukkig komt het niet zo vaak voor maar iedereen is op vakantie of moest werken. Wel de tracker aan zodat ik hem kan volgen want dat vind ik toch iets veiliger je hoort zo vaak dat het fout gaat op Dorst. Maar gelukkig ging alles goed en had hij toch fijn  gefietst.

Eigenlijk te veel om op
te noemen.

Woensdag 25 augustus was het een druk dagje in Duitsland. Hierbij een klein verslag.

Vandaag  zijn ze begonnen bij Vulkaantuin – Steffeln, het ontstaan van de Eifel van dichtbij ervaren. Met een lavakuil en een rondgang om de trechter van de Steffelkop-Vulkaan.
Daarna door naar de Duppacher mineraalbron, Het bronwater is afkomstig uit de zand- en siltsteenlagen van het Onder-Devoon. Het water is hier 9,8 graden.

Een tussenstop bij Molensteen grotten Hohenfels – Essingen om daarna lekker te lunchen.
Daarna de Wallender Born, een ogenschijnlijk rustige bron komt tot leven, begint te pruttelen. Plotseling schiet een fontein van 9°C koud water in de lucht. Zes minuten lang spuit hij in de hoogte. En net zo plotseling is weer alles voorbij, de “Brubbel”. Een burcht, Bertradaburg, De overgrootmoeder van Karel de Grote wordt beschouwd als grondlegger van de burcht. Er wordt gezegd dat Karel de Grote daar geboren is.

Struinen langs Mokbaai
en Geul

Woensdag 25 augustus stond er een wandelexcursie op het programma dus eerst op de fiets naar het beginpunt. Tijdens deze gevarieerde wandeling ontdek je het kweldergebied de Mokbaai en de duinen en de natte natuur van de Geul, gelegen in het Nationaal Park Duinen van Texel. Met hoogwater maken vogels dankbaar gebruik van de kwelder om voedsel te zoeken of te rusten. Wat je tijdens deze wandelexcursie ziet, is mede afhankelijk van het jaargetijde. In de zomer komen er andere vogels voor dan in de winter. In de wintermaanden zijn de korstmossen in de duinen op hun mooist. Zonder excursie is een groot deel van de route niet toegankelijk. Onder begeleiding van de gids van Staatsbosbeheer Texel kun je er wel van genieten! De tocht duurde 2 uur. Daarna op de fiets naar Maritium en juttersmuseum Flora. Van al dat fietsen en lopen krijg je natuurlijk honger dus de dag heerlijk afgesloten met een heerlijk menu.

De Romeinse weg.

Dinsdag 24 augustus werd er ook in Duitsland weer van alles ondernomen en na een kleine zoektocht hadden ze de route gevonden en Rex schreef dit op zijn Facebook en Instagram:
Weer een nieuw avontuur, dit keer in Trier-Saarburg. kasteel Ramstein, de Genoveva grot met keltische ring muren, delen van de Romeinse lange muur en tot slot de Romeinse mijn “Pützlöcher”. Het hoogtepunt waren de watervallen met hangbruggen, helaas was dit pad afgesloten omdat het verwoest is door de zware regen vorig maand. Gelukkig houden mijn baasjes wel van avontuur, dus zijn we toch stiekem over dit pad gegaan!

De Vuurtoren

Dinsdag was er natuurlijk ook van alles te doen op Texel van lekker eten tot een hele lange fietstocht en dan met al die wind maar wel door de mooie slufter en natuurlijk naar de Vuurtoren en die ook bezichtigd. Daarna lekker op het strand.

Corina en Corina aan
de lunch.

Dinsdag 24 augustus ben ik samen met Corina lekker gaan lunchen bij Spijs en IJs. Daarna nog heerlijk zitten kletsen op het terras en de tijd vloog weer voorbij.

Twee tochten gelopen.

In Duitsland werden er twee tochten gelopen. De eerste tocht was naar de Dreimuhlen waterval.
De Dreimühlen waterval is niet zozeer bijzonder door zijn grootte maar doordat deze waterval jaarlijks een stukje groeit en daardoor een bekende bezienswaardigheid in de Eifel. De Dreimühlen waterval is ontstaan in 1912. Het gesteente is poreus en daardoor groeit er mos op en dit mos versteent en op deze manier groeit de waterval jaarlijks tussen de 8 en 10 centimeter.  Het was een mooie maar glibberige tocht.

Daarna een heerlijke lunch op en toen zijn ze een wandeling gaan maken vanuit Kerpen. Deze was ook wel mooi maar niet spectaculair. Daaran zat de dag er al weer op.

Een droogvaltocht.

Maandag 23 augustus was het tijd voor een droogvaltocht. Op de fiets naar de haven en daar lag de boot al te wachten.
De schipper nam ze mee op deze combitour de Waddenzee op. Tijdens de vaart richting de drooggevallen zandplaat gooien ze ook de netten uit en gingen ze vissen. Aangekomen bij de zandplaat kon je met een loopplank van boord
Wat hebben ze gezien?
Eenmaal met je voeten op de wadbodem vertelt de gids van alles over het rijke bodemleven.
Ze zijn een uurtje op de zandplaat gebleven. Er was genoeg te zien én een hele bijzondere belevenis!
Voor het tij keert is iedereen weer terug aan boord.
De vangst uit de schepnetten doen ze in de leefbak op het dek. De schipper en/of de gids geven uitleg. Daarna ging de vangst weer (levend!) overboord.
Ook hebben ze nog zeehonden gezien en na ruim drie uur vaarde ze de haven weer in waarnaar ze heerlijke kibbeling hebben gegeten.

Het Felsenpfad gelopen.

Zondag 22 augustus na een heerlijk ontbijt en in het boekje te hebben gekeken hadden we besloten om naar Gerolstein te gaan. Daar aangekomen was het vrij stil in het stadje dus hebben we besloten om daar het Felsenpfad te lopen. Het Felsenpfad blijkt een van de mooiste routes te zijn die er is in de dolomieten er zijn heel veel mooie uitzichtpunten, grotten, een kasteel, open velden, water, bossen en gesteente. Ik vond hem wel heel zwaar maar dat komt door het klimmen en ik ben niet zo van het klimmen maar door de uitzichten vergeet je dat al snel. Onderweg bij het kasteel wat gegeten en rond de klok van 17.00 uur waren we weer terug bij de auto. Daarna terug gereden naar het huisje en na wat te hebben gedronken was het voor ons toch echt tijd om terug naar huis te gaan. Het waren twee hele mooie dagen en veel gezien.

De schaap en kaasboerderij.

Zondag 22 augustus was het jammer genoeg op Texel slecht weer dus de rondvlucht kon niet doorgaan. Wat dan te doen inderdaad naar de schaap en kaasboerderij want dan ben je binnen. Daarna lekker gegeten en nog een stukje gelopen toen het eenmaal droog was. Ook de fietsen zijn gebracht dus vanaf morgen op de fiets.

De Maare.

Zaterdagmorgen 21 augustus om 6.15 uur zijn Ruud en ik aangereden naar Duitsland naar Rob, Daniëlle en Rex. Rond de klok van 9.00 uur konden we aanschuiven aan het ontbijt en zijn we gaan kijken wat we konden gaan doen. Het leek ons wel leuk om naar de maren te gaan kijken. Er liggen er daar drie vlakbij elkaar dus onze hoop was dat er een mooie route was dat je langs alle drie kwam maar dat was niet het geval maar de routes erom heen waren heel mooi dus we hebben ze afzonderlijk gelopen. We zijn begonnen met het Gemündener Maar en met ongeveer 7 hectare wateroppervlak is het Gemündener Maar het kleinste van de drie beroemde Eifel-ogen. Bovendien is het met 416 meter boven NAP het diepste in het vulkaanlandschap rondom Daun verzonken. Je kunt diep kijken in het heldere water, maar tot op de bodem met 39 meter lukt niet. Daarna hebben we het Schalkenmehrener Maar gelopen deze is de oudste van de drie en heeft een diepte van 21 meter en is 554 meter breed. Tussen de maare in was ook nog een uitkijktoren de Dronke toren maar die lag zo hoog en steil dat daar alleen Ruud en Rob naar toe zijn gelopen. Tussen door lekker geluncht en s’avonds vlakbij het park lekker uit eten geweest.