Zwitserland

Vierwaldstättersee

Zaterdag 12 april

Na ons tweede nachtje slapen in hotel Monopol in Luzern was het tijd om de koffers te pakken. Want na het ontbijt gaan wij weer op pad. We vertrekken vanuit Luzern met de veerboot naar Fluelen. Om 10.15 uur zaten we voorop op de boot met onze koffers. De overtocht duurt ongeveer drie uur en we leggen onderweg bij meerdere plaatsen aan waar mensen op- en afstappen. Sommige van deze steigers is verder helemaal niets en dus een geweldig begin voor een wandeling of hike. Met onze haren in de wind en ons gezicht in de zon is het heerlijk zo buiten op het dek.

Het Vierwoudstrekenmeer (Duits: Vierwaldstättersee): ligt in Centraal-Zwitserland en is omgeven door hoge bergen. De vorm van het meer lijkt op een fjord. Het meer ligt op 434 meter hoogte, heeft een oppervlakte van 114 km² en is tot 214 meter diep. Het Vierwoudstrekenmeer wordt door de rivier de Reuss doorstroomd. Tevens wordt het gevoed met berg- en gletsjerwater van het omliggende gebied van 1831 km². Het heeft een oeverlijn van 115 km. De Schifffahrtsgesellschaft des Vierwaldstättersees (SGV) heeft de concessie voor personenvervoer over het water verkregen. De rederij heeft een actieve vloot bestaande uit vijftien klassieke salonschepen en een vijftal raderstoomboten. Met haar veerdiensten verbindt SGV ruim dertig opstapplaatsen rond het meer.

Station Flüelen

En dan zijn we tegen één uur in Fluelen. Hier kunnen we even zitten, een broodje eten en ons klaar maken voor de treinreis. We nemen de trein van Fluelen naar Locarna, deze trein voert ons dwars door het Zwitserse berglandschap, waarbij elke bocht een nieuw, betoverend uitzicht onthult.

Station Locarno

Een snelle overstap op Locarna. We stappen nu de RE80 in naar Lugano waar we gaan eten en overnachten.

Station Lugano

Om iets voor half zes kwamen we aan op onze eindbestemming. Eerst even gekeken waar we morgen de bus moeten hebben zodat we morgen vroeg niet hoeven te zoeken. Daarna moesten we naar “beneden”. Dit kan met een klein trammetje die je dan ergens op een plein in Lugano afzet. Daar zou het hotel ook dichtbij moeten zijn. Na wat zoeken en rondkijken toch maar wat omhoog gelopen, tot we uiteindelijk helemaal bovenaan bij het kerkje waren. Het hotel lag toch lager dan wij, dus weer terug naar beden.. Wat bleek, waar we het trammetje waren uitgestapt, recht er tegenover was het hotel! Een die persoons studio op de tweede etage. Dus op zoek naar eten, wat we om de hoek vonden bij Spaghetti Pomodoro. Overheerlijke pasta en pizza, waarna we nog even langs het meer zijn gelopen en door het oude stadscentrum.

Samenvatting Dag 3 Luzern – Lugano

Lieve Delphine, Over de nacht kan ik kort zijn, die was hetzelfde als de nacht ervoor, was het niet dat ze een familie houtzagerij 🪵 zijn begonnen. Zowel op links als op rechts deden ze hun best om de houtvoorraad klein te zagen 🪚. Vandaag stond onze enige ferry 🚢 overtocht gepland. Redelijk vroeg op pad, want we gingen de beste plekken op het dek veroveren. Bepakt en bezakt stonden we met de koffers 🧳 op de eerste rij om aan boord te gaan. Dan heb je toch nog altijd mensen die proberen voor te dringen, maar dat gaat bij ons niet zo gemakkelijk. We waren als eerste aan boord en zaten voor op het dek in het zonnetje ☀️ wat wil je nog meer. Ik zeg trossen los kapitein 😎. Een adembenemende vaart volgende; prachtig uitzicht 😍, mooie huizen, helder water 💦 en zeer veel diverse mensen; van Joonaaas (zeer vermoeiend uitgesproken), de eeuwige twijfelaar en familie plastic zak, tot krulspeldje, bilspleet, roze gewaad, landpikker en de dorpsgek. Ik bespaar jullie verdere details 😌.

Aangekomen in Flüelen, was het tijd voor een broodje 🥐 en wat drinken om vervolgens in de trein 🚂 te stappen. In de trein kregen we ticket 🎫 controle en werden we omgedoopt tot de prinsessen van Emmen. De conductrice kwam uit het plaatsje Emmen in Zwitserland 🇨🇭 en wist eerst even niet zo goed of we uit Emmen kwamen of Emmen heten. Maargoed vanaf nu is de titel dus prinses 👸🏼 dank je wel 💁🏼‍♀️. Het slaaptekort brak me op, dus heb ik een schoonheidsslaapje gedaan. Toen was het tijd voor de laatste trein naar Lugano, een kort ritje met schreeuwend kind maar de blik 👀 van Daniëlle is in alle talen te verstaan dus ook dat was vrij snel opgelost. Ondertussen hield ik me wijselijk gedistantieerd van het gesprek tussen mijn moeder en zus over of het donker was, het raam getint of dat we in een tunnel reden

😂. Aangekomen in Lugano gingen we met de monorail 🚠 naar beneden (volgens Daniëlle heet dat Citta, maar citta betekend gewoon stad, maar dat geeft niets 😜) wat wel uitmaakt is dat we vervolgens beneden stonden en dat iemand in ons gezelschap overtuigd was dat het hotel 🏨 een stukje terug naar boven ⬆️ was… met koffers en rugzakken 🎒 begonnen we aan de klim. Halverwege vroeg ik nog naar de naam van het hotel, maar het leek er wel op maar was niet helemaal hetzelfde. Dus we gingen door… toen we bij de kathedraal ⛪️ aankwamen en dus bijna weer helemaal naar boven waren geklommen was ik het toch wel een beetje beu en besloot ik terug te lopen naar het hotel wat er op leek. En wat blijkt? Dat is het hotel waar we moeten zijn… de vlucht van Egypte had de afdaling weer ingezet, moe 😥 en buiten adem kwamen we aan bij het hotel (ik kan verklappen dat het ongeveer 10 meter van de monorail vandaan was 🥲😅) De kamer was dit keer een studio inclusief keuken 🧑🏼‍🍳 maar we besloten toch lekker buiten te gaan eten. Daniëlle streek neer bij de eerste Italiaan die we tegenkwamen en de pizza 🍕 en pasta 🍝 was daar overheerlijk. Deze meid had al een paar dagen zin in Franse frietjes dus besloot ze een pizza te nemen met een los bakje friet 🍟. Die vertaling was niet helemaal goed doorgekomen dus ik ontving een pizza met daarop frietjes 😂. Nog een klein rondje door de citta gemaakt en langs een super goede ijssalon 🍦 terug naar het hotel. Ik probeer meteen in slaap 😴 te vallen, want de houtzagerij gaat hopelijk pas een paar uur later open en dan hebben we hopelijk al een paar kostbare minuten slaap te pakken 🥹. Tot morgen! 👋🏼